Terwijl manlief onze zoon helpt met meubels uit elkaar halen, en Jon plaats heeft genomen op mijn schoot om te voorkomen dat ik weer weg ga, schrijf ik dit blogje. Gisteren moest ik even naar Tims appartement om de pianoverhuizers binnen te laten.

Luna had ik zolang in de slaapkamer opgesloten en ze me liet met hoog en hard gemiauw weten dat ze dit niet leuk vond, ze wilde niks missen. Toen de mannen weg waren en ze weer vrij mocht rondlopen, keek ze me aan met een “En waar was dat nou goed voor, gek, niet meer doen hoor.” Het rode hansopje trok ik  uit voordat ze het zelf deed, het leek nu al op een naveltruitje van de Spice Girls; het wondje van de sterilisatie zag er mooi uit

Vandaag was ik weer vroeg in hun nieuwe huis, de laatste kamer schilderen was om 14.00 gedaan, inclusief verwijderen van plakband en afdekzeil. Het was voor mij lang geleden dat ik muren en plafonds had geschilderd, vooral het voorbereidende werk viel me tegen qua tijd. Ik zag scheel van de honger, een heerlijk broodje haring met ui, apart verpakt mee van huis genomen liet zich goed smaken.

En dat alles op kousenvoeten, want er zat een beetje verf op mijn schoenzolen, dus schoenen had ik boven uitgetrokken. Brr koude vloer zei ze, verwend door vloerverwarming thuis, dus even iets van foam (achter gelaten door de sanitair boys) op de grond gelegd.

Genieten van het uitzicht; ze halen over een paar dagen nog een kitten op, en aangezien Luna haar klimtoren bijna omver kan trekken, was het tijd voor iets robuusters

Nog schoonmaken en opruimen, de tijd ging hard en opeens was het 5 uur ? Op weg naar huis in het donker en in de regen werd ik tussen Breda en Etten-Leur ingehaald door Tim die van werk kwam, hij had zijn oude auto herkend en bleef even naast me rijden, en toen ik opzij keek om te zien waarom de auto die eerst achter me met hoog licht seinde en nu naast me bleef rijden ipv in te halen, zag ik een bekend gezicht lachend naar me zwaaien. Altijd leuk.
En terwijl DH frietjes haalde, bakte ik de joekel van een tong in de roomboter, gisteren gehaald bij de visboer. Hij was zalig en meer dan genoeg voor ons tweetjes.

Na het eten ging DH naar zoon en ik naar boven, strijkwerk van het leuke soort ? om de naadtoeslag naar de 16-patch kant te strijken leg ik de 16-patch blokjes boven, pers eerst op de naad

En dan klap ik het open en pers op de naad

Jon lag op zijn stoel bij de deur, het lijkt of hij slaapt maar zodra ik een stap zet kijkt hij gelijk op

Even wat tegen de muur plakken, zie je nu waarom de naadtoeslag richting de 16-patch moest? De 16-patches zitten in het patroon onder-boven-onder enz enz. Op deze manier grijpen de naden in elkaar bij het tegen elkaar naaien.

Leuk hoor, even met lapjes spelen. De volgende keer dat ik achter de naaimachine zit is het om gordijnen in te korten, van inches naar meters.