Of het in alle huishoudens zo is weet ik niet, maar bij ons is het zeker zo: de vrouw leest alle gebruiksaanwijzingen van nieuwe spullen voor het gebruik en de man leest pas de handleiding als hij er helemaal niet uitkomt, en dan ligt het niet werken van het ding meestal aan het ding zelf en niet aan het gebrek aan kennis. Wat is het, gemakzucht, overschatting van de eigen intelligentie, en het staat natuurlijk niet stoer dat je in zo’n boekje of blaadje moet kijken om er achter te komen hoe een soms op kinderspeelgoed uitziend electronisch geval werkt.

Neem nou de leidingzoeker van Black&Decker, 1 knop aan de zijkant en 1 schuifknop voorop met 2 vage tekens (zou eentje voor leidingen en eentje voor elektra zijn?), en een reeks van lampjes die flikkeren en dan laat-ie ook te pas en te onpas een naargeestige pieptoon horen. Na een kwartier van drukken en piepen kwam mannie er achter dat het een rotding was waar hij ook niks aan had. De gebruiksaanwijzing lezen? Die was kwijt, en "heb jij die ergens weggelegd?" Ikke, duh, ik heb dat ding niet uit zijn verpakking gehaald, maar ik wil wel helpen zoeken. Na een half uur zoeken opperde ik of hij misschien nog in de tas van Praxis kon zitten, ik vond het zo’n logische plek dat ik als antwoord verwachtte dat hij daar als eerste gekeken had, maar neen, het werd heel stil en opeens hoorde ik: "Laat maar, ik heb hem." en waar hij zat? Juist in de tas van Praxis. Graag gedaan hoor. Mannen.