Toen mij vorige week op de bee gevraagd werd hoe oud ik de 16e werd, moest ik serieus nadenken, OMG het moet niet erger worden. Ik ben van 1961, dus tikte ik dinsdag de 58 aan, het is maar een getal, want als ik in de tuin werk voel ik me 28, dus blijf ik lekker doorgaan met tuinieren.

Dit jaar was voor het eerst dat we zonder kinderen thuis de dag begonnen op mijn verjaardag, de MonChoutaart stond al vanaf maandagavond op te stijven in de koelkast, deze werd aan het eind van de middag aangesneden, mmmm smullen. Suzanne kwam ‘s middags rond half drie thuis, Evelien had de trein van vier uur en Tim schoof om half zeven rechtstreeks van werk af aan in het restaurant, het was weer een gezellig weerzien. We aten bij de Sinjoor, een Bourgondisch Antwerps restaurant in Roosendaal, waar het eten heel lekker is, en wederom kwamen de mobieltjes niet boven tafel, dus ook geen groepsfoto. Ik dacht aan het begin van de avond er even aan om het de ober te vragen, maar vergat het toen de avond vorderde. Wel heb ik foto’s van al mijn cadeautjes, ik had oa spulletjes voor in de tuin gevraagd, zoals dit ornament,

een spiraal met glazen bal, ik zet het er maar even bij, voordat jullie denken dat het om de watermeter gaat. Het hangt in de boom vlak bij de voerhuisjes, en volgens mij jaagt het nu de vogeltjes weg, want normaal is het een gekwetter van jewelste in die boom. Arya kwam al haar beklag doen, ze mist haar vriendjes waarmee ze soms minutenlang mee zit te kwekken. Snel elders ophangen maar, wat wel jammer is, want ik kan het nu nog vanuit de woonkamer zien en als het zonlicht vangt is het echt heel mooi.

Dit metalen scherm met vlinders kreeg ik van mijn lief, het kreeg een plekje tegen de schutting aan, de vlinders kleuren mooi met de planken. Ik moest eerst een half vergane vogelvoerbakje verwijderen voordat ik het schroefje kon gebruiken voor dit scherm, het was vergeven van de pissebedden en oorwurmen achter dat bakje, fijn voor de vogeltjes.

Het hangt nu dus half achter de budleija, toen ik het hier ophing landde er een vlinder op mijn hoofd en arm, hoe toepasselijk. Van een afstand valt het niet zo op, kijk maar

En die scheve stand van de grasstengel bij de vijverrand komt enerzijds door de harde wind, maar anderzijds omdat Jon het potje waar deze Lisdodde in staat gebruikt om op te staan als hij kikkers wilt spotten. Het potje valt niet helemaal om omdat het nu met wortels vast zit aan de rand. Het plantje heeft gebloeid en zie daar, een sigaar

De vraag is nu: wil ik deze wel hebben in mijn kleine vijver? Zolang ze in de potjes blijven zitten is het nog te behappen denk ik, ik heb er vorig jaar twee gekocht, ach ja, ze zijn zo eruit gehaald om te delen. De lisdodde neemt vervuiling in het water op, dus heeft een zuiverende werking, dat is wel goed. Ik zie wel.
Van Evelien kreeg ik twee planten voor buiten, die met paarse pluimpjes is eenjarig,

En deze Canna, die nu 40 cm hoog is en tot wel 1,5 meter hoogte kan uitgroeien.

Ik laat hem in een binnen- en buitenpot staan, want hij lust wel een slokje, mits de wortelstokken niet nat komen te staan, en zo kan hij ook makkelijk tegen de winter naar binnen om vorstvrij te overwinteren. Net als deze kikker die ik van Evelien kreeg.

De schaal op de borrelsteen is een vogelbadje, de pomp van de borrelsteen is voor de zoveelste keer verstopt (ik blijf zoeken, hij kan niet ver weg zijn) en om de vogeltjes een veiliger badderplekje te geven dan de rand van de vijver heb ik het zo opgelost. Van Suzanne kreeg ik de Bookseat

Mét een opbergzakje voor een mobieltje

Nu blijft mijn iPad ook op bed mooi rechtop staan als ik blogs lees, het plastic plaatje onderaan had ik even omlaag geklapt maar zorgt in goede stand dat de iPad er niet afschuift.

Het cadeau van Tim heb ik ‘s avonds bij thuiskomst gelijk uitgepakt en in gebruik genomen, heerlijk geurende spullen van de Bodyshop ☺️

Niks quilterigs? Ohjawel, nou ja, niets aaibaar maar wel om mee te prikken, Perry had ook nog deze zalig lange gladde scherpe spelden in handige doosjes voor me gekocht (ik ben gek op handige doosjes); de dichte verpakking ga ik nog omruilen, dit zijn korte speldjes en ik heb ze liever lang.

En terwijl ik dit type zie ik iets zwarts door de tuin tussen de planten springen, Jon heeft een kikker gespot en probeert het te pakken te krijgen, het lijkt wel alsof hij van trampoline naar trampoline springt, zo hoog komt hij. En nu zit hij aan de rand van de vijver en kijkt hij vast heel teleurgesteld naar een wegzwemmende kikker, er in het water achteraan gaan doet hij niet meer, zo lekker zijn ze blijkbaar ook weer niet.