"Mam, krijg ik geld van je?", vraagt Evelien zo tussen neus en lippen door terwijl ik in de keuken bezig ben. "Geld, waarvoor?", wil ik weten, want sinds afgelopen maand hebben ze een zakgeldverhoging gehad waar de meeste leeftijdsgenoten volgens het Nibut alleen maar van dromen (wisten wij veel). "Nou, voor een cadeautje voor Li, we (de 3 Musketiers) gaan volgende week naar haar verjaardag en willen een hangmat voor haar kopen, die krijgt ze niet van haar ouders zegt ze." Moet ik nu medelijden krijgen met Li en uit onze portemonnee haar hangmat gaan betalen? Dacht het niet. -"Lieve schat, heb je enig idee hoe duur een goede hangmat kost? Trouwens, je hebt je zakgeld en daar moet je nu echt alles zelf van betalen hoor, anders heeft zakgeld toch geen zin? Je doet het er maar mee." Vandaag was ik even in de stad om een bh te ruilen; ik hoefde met die bh aan maar naar boven te wijzen met mijn vinger en de onderrand van de bh zat al halverwege mijn borst, heel onaangenaam en slecht voor het humeur. Evelien was nog thuis en probeerde het nu bij Perry: "Pahap, ik ga zo de stad in cadeautje kopen voor Li, krijg ik geld mee om wat eten en drinken te kopen?", hoor je het zoete stemmetje? Maar helaas voor haar zitten Perry en ik ook zonder overleg op 1 lijn en was zijn antwoord ook een duidelijke nee. "Maar van mama krijg ik altijd geld voor zoiets.", probeerde ze nog, maar het antwoord bleef nee. Nee heb je en ja kan je krijgen, maar niet on dit geval.
De bijna naadloze overgang van hangmat naar BH deed me het ergste vermoeden voor de rest van je verhaal maar het bleef netjes, gelukkig.
Tja, hoeveel ze ook krijgen, het is ook nooit genoeg. Wij hebben de afspraak dat ze naast het zakgeld elk 1 maal per maand op onze kosten naar de bioscoop mogen. Soms komt dat er niet van en dan wordt er wel een poging gedaan om dat in contanten om te zetten. Die vlieger gaat dan dus mooi niet op….
Groeten en veel liefs van de zaanse clan.