5 dagen Berlijn betekende helaas ook 5 dagen blogstilte, mijn excuses hiervoor. In de omschrijving van het hotel stond dat er internet aanwezig was, maar er stond niet bij dat ze maar 1 pc hadden, en na vergeefse pogingen op mijn Yahoogroep te komen met een hijgende hotelgast die over mijn schouders mee zat te kijken, had ik het geduld niet meer om nog verder te proberen voor mijn weblog.
De dagen waren vermoeiend en zo warm, we kwamen bijna elke avond laat afgepeigerd aan in het hotel snakkend naar koelte en rust, en slaap, veel slaap. We hadden een familiekamer, het leek wel een suite, met 2 slaapkamers en daar tussen een hal met kasten, toilet en een hele mooie badkamer. Het was er ook heerlijk rustig en het ontbijtbuffet was zo lekker dat we er niet weg te slaan waren. De mini crêpes gevuld met hazelnootpasta waren gewoon te erg!
Wat hebben we in Berlijn gedaan? lekker gegeten
onze voeten uit de gat gelopen
roeien met de riemen die we hebben
ijskoffie gedronken tot het onze neus uitkwam, en toen nog meer genomen
de dingen van een andere kant bekeken
1 persoon kon wel zijn e-mail checken -ik noem geen naam-
geposeerd, maar de fotograaf snapte niet helemaal waar het om ging.
en toen hij het snpate bleef hij maar foto’s schieten… Okay, geef die digi nu maar hier Tim:
Bij de Brandenburger Toren stond het hotel van die Amerikaan, Obama, niet iedereen was blij met hem ; deze man zong een protestlied . Vanaf het middaguur verzamelde zich een menigte voor het hotel, waar een groot deel was afgezet met hekken en linten en veel politie. Bleek dat Obama het hotel tegen de avond pas verliet, via de achterdeur; leuk voor al die mensen die daar in de brandende zon stonden te wachten.
We zaten vlak bij Checkpoint Charlie, en suf genoeg heb ik niet 1 foto van de straat, ook niet van de muur waar tegen allemaal foto’s en stadskaarten met geschiedenis van de muur stond.
zonsondergang genomen door Tim, toen we in die hoge toren zaten te eten, op iets van 200 meter hoog. Heel mooi uitzicht, meer foto’s in mijn album.
We zijn zaterdagavond naar een dinershow geweest, Hotel California, geweldig gewoon!Allemaal leuke acts met muziek uit de jaren 80/90, veel gelachen, bewonderd en gesmuld.
ik kwam nog een bekende tegen, gezellig mee aan de koffie gezeten, ja, Nespresso. In een zaal schrok ik me wild toen ik een beeld aanraakte dat dus geen beeld was, een grote gil en een hoop gelach; natuurlijk hadden de kids met ingehouden adem staan toekijken, en kunnen ze trots zijn op hun moeder die kan gillen van schrik als geen ander.
De dames lieten elk een wassen hand maken. Helaas waren die handjes niet bestand tegen het wachten in de auto in de zon bij buitentemp van 35ºC en waren ze als handschoentjes zo plat bij thuiskomst.
We waren vlak voor middernacht thuis, Tommie stuurde ons van Berlijn eerst omhoog -via Hamburg, Hannover- (paar flinke files), en toen pas richting Nederland, waardoor we bij Almelo/Deventer uitkwamen. We zijn hierdoor ws heel veel verkeersellende misgelopen door noodweer in Duitsland en zuid-oosten van NL, het was hevig aan het bliksemen onderweg en om half 1 barstte het hier ook goed los.
Klinkt toch allemaal OK ondanks de hitte. En wanneer vertrekken jullie weer? 😉
Lastig, vermoeiend, warm maar ’t kan toch veel deugd doen. Wij vertrekken donderdagavond naar ons appartement aan zee. En daar gaan we ook alleen maar de dingen doen die jullie gedaan hebben. Dat noemen ze toch vakantie…
Wat hebben jullie veel gedaan in die paar dagen. Je fotos zijn hardstikke leuk, vooral ook die van waar je de naam niet van noemt ! LOL Groetjes, Marjolein.
welkom terug Shirley! leuk verslag!
Wat klinkt dat allemaal leuk en gezellig, kan me wel voorstellen dat je nu zo ongeveer compleet afgepeigerd moet zijn! Jeetje, wat een activiteiten en dat ná Parijs….knap hoor. Ik heb verlekkerd zitten kijken naar mr. Nespresso, wat een lekker ding hè, mocht je hem niet meenemen??? (tss.. oma Inge, ga je ff schamen, bijna 60 en dan zitten hijgen bij zo’n typje, haha!)
Ik ben ook jaloers op de mini crêpes die jullie hebben gegeten, het water loopt me in de mond.
Alles bij elkaar weer een superleuk verslag om te lezen!