Vanavond werd ik op de bee aangenaam verrast door Els, die haar man aan het werk had gezet om voor mij precies zo’n strijkbouthouder te maken als zij heeft en die ik zeer bewonderde. Ik was zo blij als een kind! Wat een prachtding is het, zo robuust, daar kan ik nu veilig mijn strijkijzertje in zetten zonder bang te hoeven zijn dat-ie om valt. Ik had van Clover een speciaal houdertje voor deze strijkijzer, maar dat ding was van dun plastik, het steuntje van een hittebestendig snoertje en dat werkte gewoonweg niet. Het snoer van de strijkijzer is nl zwaarder dan het strijkijzertje, maar met deze nieuwe houder zit dat wel snor, is goed zwaar en ligt nog lekker in de hand ook.

Het zou haast op de lijst van verboden wapens moeten staan, je kan er iemand een flinke lel mee verkopen; CSI zou er een zware kluif aan hebben om de verwondingen te analyseren, van welk slagwapen dat afkomstig  is. Niet dat ik moordneigingen heb, maar je weet maar nooit of je onderweg van een bee af met autopech langs de kant van de weg aangevallen wordt door tuig. Ik pak dan de strijkijzerhouder die met een beetje geluk nog lekker heet is en kan ze zo van me af slaan, tjakka.