Ik zat aan de keukentafel te genieten van een bakje koffie, bij te komen van het enorme ontbijt welke de kinderen mij op bed hadden gebracht en die ik onder hoopvolle blikken op een boterham na helemaal op had gegeten. Iets laten staan werd haast gezien als ‘ze vind het niet zo lekker’ en dat wilde ik geen kind aandoen, maar mijn eigen gebakken brood durfde ik wel te laten staan. Ik had genoeg boeken gekregen om me een heel jaar mee terug te trekken, 3 bossen bloemen en een tegoedbon voor een schommelbank, en een lekker luchtje voor in bad, voor Suzanne natuurlijk, die is gek op badkorrels. Ik voelde me zwaar verwend! ☺☺

Dus ik zat aan de koffie in de keuken toen ik werd opgeschrikt door gekrijs van een ekster. Ik keek naar buiten en zag geen ekster, maar wel een Zopje die hoog in de pergola lekker rond lag te kijken, vast op zoek naar een verse meesje. Ik nam een foto omdat ik dit er wel zo leuk uit vond zien, toen de ekster zich opeens liet zien.

Zopje maakte van die smekkelgeluiden, en de ekster wipte luid kwetterend nog dichter bij!

en hier hoorde ik Zopje blazen naar de ekster -hij kwam vast aan zijn staart-, waarop deze nog steeds luid kwetterend de andere kant op hipte en toen weg vloog.

Ik liep naar buiten en Zopje bleef zitten en keek speels de lens in

En hier het cadeau dat ik voor mijn moeder had gemaakt: mooi he?

Hier zie je hem helemaal.