In de voortuin begint aardig wat planten te groeien die tijdens de winter boven de grond afgestorven waren, en nu kon ik zien wat er wel en niet de winter en het geschoffel van de tuinmannen had overleefd. De Azalia staat geweldig in bloei. Een paar bloembakken vertoonden akelig lege plekken en dus reed ik vanmiddag even naar het tuincentrum net buiten de stad maar wel vlak bij ons. Van Dongen heet-ie en daar hebben ze zulke mooie perkplanten, een hele grote kas vol.
Mooie geraniums (bloedrode) en petunia’s, en dan die blauwe en roze bloeiers waar ik de naam van kwijt ben en die tot de eerste nachtvorsten blijven bloeien, ik wilde ze wel allemaal kopen. Maar al snel bleek het winkelwagentje te klein, dus vlug afgerekend en naar huis, waar Tim me hielp met uitladen. Op de foto staan ze nog in bakken met water zich vol te zuigen, momenteel staan ze al lekker in de volle grond en staat de sproeier er bij. Morgen neem ik nog wel een paar foto’s, en heel misschien haal ik er nog een paar van die blauwe bij. ☺ En verder wil ik een graszode kopen, ik heb maar 1 matje nodig om de kale plek op te vullen waar eerst de rotstuin was. Het ingezaaide gras komt maar matig door, het onkruid en Euphorbia daarentegen groeit als kool! Had ik al een foto laten zien van de Wisteria?
Vandaag op de foto weer gezet, ik denk dat hij nu op zijn volst bloeit en lekker ruiken dat-ie doet! Lijkt een beetje op Hyacinten en Fresia’s.
Vanmiddag heb ik ook nog de fietsroute met Suzanne gereden van de verkeersexamen die ze morgenochtend heeft. Met de auto wel te verstaan, want ik was de punt af. We hadden de route vorige week al 2 keer gefietst -ik de eerste ronde met mijn zadel op z’n laagst, omdat ik vergeten was deze hoog te zetten nadat Suzanne er op had gefietst- en ze wist nog precies hoe ze moest rijden; dat ze vorige week vrolijk door het rode licht was gereden en mij met hartkloppingen had laten staan vergeet ze nooit meer, een betere leermoment dan dat is er niet, een veiligere wel. Gelukkig had ze wel uitgekeken en was ze door het rode licht gefietst toen er nog niemand aan kwam rijden, maar van schrik fietste ze daarna almaar door, terwijl ik moest wachten tot het licht op groen sprong. Mijn tong sleepte over de pedalen eer ik weer vlak achter haar fietste. Verkeersexamen rijden in het centrum van een drukke stad, knettergek.