Vrijdag pakte ik de ragtime in vrolijk pakpapier, een paar uur later pakte onze vriendin het uit om het te bewonderen. Ze waren er blij mee,  de vrolijke kleuren pasten mooi bij hun pleegkindje,  ik mocht haar even bewonderen terwijl ze al in diepe rust lag. Morgen zal ik ze bellen voor een feedback, wat vond het kindje van de quilt. Zondagavond heb ik een begin gemaakt met het korter knippen van de taxusheg, ik kijk er tegenaan als ik in mijn luie stoel zit te handwerken en het is geen mooi zicht, zo’n saaie heg vlak bij het raam, terwijl ik geen zicht heb op de planten er achter. ’t Is al een hele verbeterign, er uit halen kan altijd nog. En maandag tegen 6 uur belde Rens me opeens op, ze was op vakantie in NL en logeerde momenteel in Etten-Leur bij een quiltvriendin; of het goed was dat ze even lang kwamen. Tuurlijk was dat goed en een uurtje later stonden ze voor de deur, Rens en Jacqueline, breed grijnzend. Eerst kregen ze ene toer door het huis langs alle quilts, velen hadden ze over gehoord, sommigen hadden ze al eerder gezien op foto, Jacqueline had een enkele in het echt gezien in Etten-Leur. Na een gezellige bliksembezoek van amper 1½ uur vertrokken ze weer, maar niet voordat er foto’s gemaakt werden. Rens gaat door naar Schotland voor een korte rondreis en gaat daarna weer naar Brisbane terug. Ze verwacht dat wij -Nederlandse quiltsters- over een tijd bij haar op bezoek komen, we charteren gewoon een vliegtuig, net als een quiltweekend, maar dan wat langer en iets meer reistijd; moet kunnen toch?

een stukje van de tuin, vanmiddag.