Toen ik vanmorgen in de krant las dat de vakbond vond dat de graaicultuur van de heren bankdirekteuren enkel een probleem was in Amerika en we dus niet hier zo moeilijk moesten doen over hun laatste bonussen, zakte mijn broek af. Van welke planeet komt de vakbond? Of is het fuckbond?

Dat gezegd hebbende val ik even stil; ik hoop dat ze er in het torentje uitkomen, dat ze hun rug eens rechten, de neuzen allemaal dezelfde kant op steken, hun schouders er goed onder zetten en hun poot stijf houden terwijl ze hun beste beentje voor zetten.

Ik ben niet zo’n politiekbewust mens, ik vind het wel belangrijk hoor, maar de keuze van de partij valt of staat bij mij op hoe sympathiek ik de lijsttrekker vind. Gelukkig voor Perry vond ik meneer Bos er wel smeuiig uitzien (eindelijk weer eens een strak kontje op het binnenhof) en dus stemde ik voor het eerst in jaren ook op de PVDA, maar daarvoor was het de aanstekelijke lach van meneer Zalm die me in het stemhokje de weg wees en eerder al de pretoogjes van Jan Terlouw (ja, dat is wel heel lang geleden); dat humor een grote rol speelt in mijn leven mag duidelijk wezen, een dag niet gelachen….