Heerlijk met een mok thee in de hand naar extreme home makeover kijken, ik kan daar zo van genieten, ook al gaan ze vaak zo over de top met alle gadgets in het nieuwe huis; het verbaasde me ook niet toen ik hoorde dat zulke high-tech opgepimpte huizen vaak in no-time ten prooi vallen aan inbrekers, vreselijk. Maar dit weerhoud de makers er niet van om door te blijven gaan met produvceren (of zijn dit herhalingen?) en zo kan ik lekker blijven kijken, met tissues binnen handbereik uiteraard, want het zijn niet alleen de labiele bewoners en de oververmoeide klussers die het niet droog kunnen houden bij de zielige verhalen.

Dat het soms ook horror is, blijkt wel uit de laatste aflevering die ik zag en waarvan ik foto’s heb genomen. Het eerste plaatje met de ‘klusser’ in beeld die niet kon kiezen welke van de twee kettingen hij die dag aan zou doen, toont een mooie Double Wedding Ring, en de tweede een lieve mandjesquilt tegen de slaapkamerdeur vastgeprikt

Er kan nog zoveel schimmel aan de muren zitten, de aanwezigheid van een quilt maakt veel goed. Maar dan zie je de ‘na’ beelden en ik snapte die vrouw helemaal, want waar de cameraman dacht dat ze uit verrukking met natte ogen haar handen voor haar mond sloeg,

wist ik dat het van angst en schrik was: “Waar is mijn mandenquilt en wat hebben ze met mijn DWR gedaan?” ging er door haar hoofd, want op haar bed lag een sprei uit de winkel. Gelukkig lagen haar quilts fris gewassen  en netjes opgevouwen in de kast om het hoekje in haar slaapkamer, moest ze weer janken opluchting alom.

over quilts gesproken…
Aart wees me een paar uur na het plaatsen van dit blogje op het feit dat Ty Pennington zijn eigen quiltstoffen lijn heeft, No Way! Dus ik google en wist niet wat ik zag, OMG wat een leuke stijl, klik hier voor de website, en als je dan rechts op het filmpje klikt, zie je een Ty met zijn haren netjes gekamd.
Over hyperactief en hypersnel afgeleid gesproken, ik kon het niet laten en moest en zou een Winding Ways blokje maken, snijdend van de hier gekochte Marti Mitchell mallen, even om te zien of de tip die ik ergens had gelezen inderdaad zo prettig was. Nou maakt half blogland dit blokje omdat het een bloggersblokje was, dus niks speciaals hieraan, en als je mijn proefblokje ziet

denk je ook “Ja oké, dat is een WW, nou en?” Nou, kijk nog maar eens goed naar de middennaad van het witte tussendeel. Huh, welke middennaad waar?  Precies! Die is er niet. Slim he, dat scheelt toch een extra laagje van naden in het midden waar je geen hangtieten problemen van krijgt tijdens het piecen, waarom moeilijk doen als het makkelijk kan?  Ik ontdekte het op de blog van Sister’s Choice Quilts en ben er heel blij mee, en hoop dat ik ergens in blogland op mijn beurt ook weer iemand anders blij heb gemaakt.