Vandaag een heerlijke dag gehad; rond 10 uur reden we richting de tunnel terwijl ik de kids uitlegde wat trajectcontrole was en waar de flitsers stonden. Begint Tim opeens allemaal gezichten te trekken alsof hij in een 8-baan zit: "effe oefenen voordat ze een foto van ons maken, je moet er wel goed opstaan." Helaas voor hem had ik de cruise control aan waardoor ik niet te hard reed en dus geen foto van Tim.

Lekker geklets, koffie met taart gegeten en mijn vader uitleg gegeven over de werking van zijn nieuwe Nokia (had ik voor een paar euro bijbetalen gekregen bij aankoop van mijn mobieltje vrijdag en leek me wel een geschikte vervanging van mijn vaders koelkastje). Na wat probeersels lukte het hem om te bellen enzo, en ik vroeg Don of hij even de pincode van de telefoon wilde wijzigen, de 0000 code van de winkel was te simpel. Het ging lastig en opeens vroeg Don naar de puckcode want het mobieltje liet zich niet meer openen. Nergens het kaartje te vinden waar de SIMkaart uit was gehaald in de winkel, dus kan ik morgen terug naar de winkel om het te laten opzoeken. Mogen ze gelijk de puckcode van mijn nieuwe telefoon ook opzoeken, want bij thuiskomst gecheckt en die zit ook niet in de doos.

Heerlijk gegeten (bami) en bij eten hoort ook een afwas en ik had besloten dat het tijd werd dat de kinderen dit best wel aankonden, voor het eerst in hun leven alleen afspoelen, afwassen en afdrogen. Ik bleef er even bij tot het echte afwassen kon beginnen en moest lachen om het commentaar van Evelien dat ze de gootsteen eerst moest schoonmaken eer ze de bak kon vullen met sop: "Ieks, ik ga dat echt niet met mijn blote handen pakken, al die smurrie (restjes eten), da’s goor!" en Tim tegen Evelien: "Dan had je je bord maar leeg moeten eten, dat komt allemaal van jou.". En toen ze een tijdje aan het afwassen/afdrogen bezig waren hoorde ik Tim zeggen: "Eigenlijk zijn ze strafbaar bezig, dit is kinderarbeid hoor."

Op de terugweg zat Tim naast me naar de radio te luisteren naar de voetbalwedstrijd Italië- Frankrijk, ik dacht dat de wedstrijd pas om 9 uur begon en dan zouden we mooi optijd thuis zijn als we om 8 uur vertrokken. Nee, wachten tot de wedstrijd klaar was, was geen optie; dan maar de radio aan. Het was heel rustig op de weg "Allicht, iedereen wist het van de wedstrijd om 8 uur," aldus Tims nuchtere opmerkzaamheid. Toen er opeens een groep vogels de weg overstak op een halve meter hoogte en tegen onze auto aan ploepte liepen de rillingen over Tim en mijn rug, de meisjes hadden niks gezien. Vreselijk zielig natuurlijk, Tim vond het geen stijl dat ik niet stopte om te kijken of er nog een vogel lag na te spartelen die ik dan uit zijn lijden kon helpen. Hoe rustig het ook was, ik stop echt niet op een snelweg. We namen de afslag Wouwse plantage om zo via een binnendoorweggetje naar Roosendaal te rijden (scheelt 5 minuten en veel stoplichten) en op het landweggetje schoot een kat over de weg waarvoor ik wel (kon) afremmen. "En daar rem je wel voor, flauw hoor." zei Tim. We reden een zijstraat in toen Tim dramatisch riep: "Aargh, een dode tak op de weg!" Die jongen was in een zeer melige bui!