Vanmorgen ging ik naar de GGD met Suzanne voor controle bij de schoolarts; ze vond het wel spannend, beetje onzeker over haar buikje en wat bleek: volgens de groeicurven (lengte en gewicht) heeft ze geen overgewicht, ze is gewoon stevig (en lang) gebouwd en zit nog keurig binnen de lijnen. Je zag ze gewoon stralen na die conclusie; kinderen op school zeggen wel eens dat ze dik is en dat komt zo hard aan. "Kan ik er wat aan doen dat ik de langste ben van de klas?", zegt ze soms een beetje verdrietig en dan troost ik ze en zeg wel eens dat het gebrek aan intelligentie is dat kinderen haar daarmee plagen. De schoolarts zei dat ze als ze dat weer zeggen,  ze niets moet laten merken: "Doe net alsof je het niet hoort, dan houden ze er vanzelf mee op." Suzanne krijgt van ons ook vaak zulke adviezen maar als het van een dokter komt klinkt het veel beter natuurlijk, ze voelde zich heel erg serieus genomen en dat deed haar goed.

Huppelend ging ze de school in toen ik haar af had gezet voor de deur van school, en bij thuiskomst werd ik gelijk getrakteerd door een kotsende Zipje. Binnen op de mat natuurlijk, waar anders. Een hele vleugel en 2 pootjes zaten tussen de kattenbrokjes, en nog wat vaags van de vogel, donker en brokkelig, de darmen denk ik. Of gestold bloed… wie zal het zeggen. Veel tijd om het te onderzoeken had ik er niet voor over, mijn engel in de huishouding zat op dat moment haar laatste slokken koffie weg te werken en ik wilde eigenlijk ook wel aan de koffie. Terwijl ik de mat aan het schoonpoetsen was hoorde ik haar vertellen dat hun kat wel eens een halve konijnenpoot had uitgekotst, veel te schrokkerig gegeten ook. Ze was dus wel wat gewend. Toen ik Zipjes maaginhoud keurig met wc papier in een diepvrieszakje had gestopt en het weg wilde gooien in de kliko buiten kon ik met een gekke stap in de bijkeuken nog een hoopje maaginhoud ontwijken, ditmaal zonder vogel. Oboy, niet zo smakelijk allemaal. Zipje was ondertussen naar boven geschoten naar ik vreesde ons bed en hoopte toch zo dat zijn maag nu goed leeg was. Weaver Fever lag er zo mooi schoon op, en dat wilde ik wel zo houden. Het is gelukt, er zijn geen braakincidenten meer geregistreerd.