Gistermorgen zat Zopje op het vensterbank te mekken en smekgeluidjes te maken, ik keek ook het raam uit en dacht eerst dat het een muisje was, maar het beestje hupte dichterbij (wat Zopje zo cool vond, hij wilde héél graag naar buiten zei hij tegen me). Het bleek een vogeltje te zijn, met wat leek op donsveren tussen de gewone veren. Een jonkie nu al? Kijk maar:

Zopje heeft nog vrij lang op het vensterbank gezeten, hij probeerde me te polsen, of ik zo gek was hem langs de voordeur eruit te laten. Dacht het niet.