Met deze dagen kunnen we allemaal wel kleur en licht gebruiken, en vooral veel kleur en veel licht, 

En omdat deze boom laag op de grond staat kan de treeskirt eindelijk mooi plat liggen, ook al gaat hij voor het grootste deel schuil onder de takken, de kerstman op zijn arrenslee en de rendieren zijn goed te zien

Dit schaapje komt uit Edinburgh (2017) en de tram hebben we dertig jaar geleden gekocht op onze huwelijksreis uit San Francisco

De kerstquilt “It’s time for Christmas” hangt en Jon komt er gelijk aan, even assisteren met recht hangen

Hier hangt hij nog iets te laag

Zo, wat een plaatje

Om de boom water te geven heb ik door de takken heen een pvc buis tot in de schaal gestoken (en die blijft mooi zitten tot we de boom weer gaan opruimen), de trechter er op en gieten maar. Alleen moet ik wel zeker zijn dat de schaal zo goed als leeg is, want ik heb geen zin in overstromingen. Zo op de foto valt de grijze buis wel op, maar ik moet elke dag echt even goed kijken waar hij zit

Met kerstkaarten schrijven moest ik lachen om de tekst op de rechtse kaarten, beetje dubbele wensen voor het nieuwe jaar en niks over de kerst, dus dat schreef ik nog in de kaart

Volgens mij heb ik in sommige kaarten een gezond 2011 geschreven, één enveloppe bleek kaartloos te zijn dichtgeplakt zag ik, toen ik later een beschreven kaartje zag liggen, gelukkig zat er nog geen postzegel op, dus dat was snel verholpen. De vierkante doosjes bleken maar voor de helft vol te zitten, zonde van de ruimte, stop er dan gewoon twintig in.

De kamerlinde staat in bloei sinds hij weer binnen staat, leuk hoor.

Minder leuk was het telefoontje van Tim dat er bij hun een bekeuring was binnen gekomen voor te hard rijden in de snuifdoos, geregistreerd toen ik er in reed. Oooh dit is voor het eerst in járen dat ik een bekeuring heb gekregen.

Dit was dus dezelfde flitspaal als waar ik mijn lief vorige week voor waarschuwde toen hij het met te hoge snelheid naderde. “Let op schat, daar staat een flitspaal.” Hij reageerde zuchtend met een “Ja ja”, hij heeft ongetwijfeld gedacht dat ik teveel op Mrs Hyacint Bucket (“The Bouquet residence, lady of the house speaking”) begin te klinken als hij rijdt. Uitgerekend hier ben ik dus zelf  geflits met 6 km te hard, en of de eigenaar van de auto even €52,- wil betalen, ik heb bedrag gelijk overgemaakt naar Tim; we moeten deze auto echt op mijn naam zetten voordat hij er meer krijgt, mijn voet is blijkbaar zwaarder in deze auto dan in de Volvo. Gelukkig had ik on-line al quiltstof gekocht in de uitverkoop bij Quiltshop Leur