Wij zijn het enige huis in de straat -en volgens mij in de hele wijk- met vaste vloerbedekking van voordeur tot straatkant   en een megazandbak naast het pad (Witje oefent de slalom). Het zand komt van de oprit af, waar na het afgraven van het ‘goede’ zand er een flinke laag steenpuin op is gestort. Over het puin wordt nog gestraat, hopelijk komende week nog. Dat wordt een drukke week, en niet alleen met de stratenmakers in de tuin, maar ook een kerstetentje halverwege de week en een kerstborrel op vrijdag, allebei van Perry’s werk.

Kijk eens wat ik vond, allemaal foto’s van Suzanne toen ze in groep 2 zat, ik heb toen verkleedkleren gemaakt voor de kleuters en ze wilde er maar al te graag voor de foto poseren.Ze zaten uitgeknipt in een lijstje, waarvan het glas donderdag sneuvelde tijdens het ‘opruimen’, lees ongestructueerd verplaatsen van spullen in het kader van ‘je moet wat’. Het linker jurkje zag ik een tijdje geleden met een schooloptreden waarbij de kleuters ook iets deden, en ik pikte ‘mijn’ jurkje er zo uit. Ik gilde het net niet uit van blijdschap. De fotootjes staan nu even tegen het ladenkastje waar ‘vroeger’ ons bestek in zat, het doet nu dienst als bergruimte voor mijn klosjes garen.