Op….schieten met de vaas, want deel 6 komt er over 2 weken al weer aan, en ik moet nog met deel 5 beginnen! Het is van de Love Entwined quilt, op papier gezet door Ester Aliu , op haar blog kan je ook kijken naar andere wat eenvoudigere/kleinere applique quilts.

wat wordt het mooi! Ik heb de grote hartjes allemaal al open gewerkt, en ben nu bezig met de licht groene ovalen, waar ook nog kleine rondjes op moeten komen, ojee.

Op….passen: Thor bleek afgelopen week te zijn aangereden door een auto, hij kwam eerst niet binnen toen ik hem riep, Loki wel, en zij zat gezellig te eten naast Zipje

en rende daarna nog vele malen in en uit, kletsend, vragend waar haar broertje was, of wilde ze dat ik mee naar buiten kwam om hem te gaan zoeken? Dat ze wel wist waar hij was, maar geen idee had hoe ze het me moest vertellen? Ze rende steeds een andere kant op als ik achter haar aan naar buiten liep, dus ik weet het niet. Toen Thor een paar uur later wel binnen kwam, liep hij heel laag bij de grond en gromde toen ik hem op pakte. Ik zag er verder niks aan, en hij ging gelijk op zijn kussen liggen om te slapen, tot we een paar uur later bij de dierenarts zaten. De afgesleten nagels aan al zijn pootjes en bloed dat bij zijn neusgaten zat vertelden het verhaal van een aanrijding, zei de dierenarts, en hij schreef  5 dagen pijnstillers voor en huisarrest, nadat hij hem een pijnstiller had ingespoten. Bij thuiskomst week Loki niet van zijn zijde, en de volgende ochtend leek hij nog wel last te hebben van hoofdpijn, dus kreeg hij nog een pijnstiller

de volgende dag reageerde hij fit en speels, en dreigde de tent af te breken als ik hem niet naar buiten zou laten, dus ging de schuifpui weer open. Dat de klap van een auto was bleek wel uit het feit dat hij bij het geluid van een voorbij rijdende auto in het begin gelijk naar binnen schoot, later vlak bij de deur bleef, of naast DH ging staan als hij ook even buiten was.

Op…ruimen, met behulp van de dagelijkse mailtjes van Yourganize ben ik hier druk mee bezig, de kasten worden leger en hierdoor ook overzichtelijker; donderdag was de linnenkast aan de beurt, iets wat de 11e als opdracht was binnen gekomen, maar ik had toen even wat anders aan mijn hoofd. Achter de stapels met lakens en zulks kwam een zak met kleding tevoorschijn, en daar kwam deze Garfield trui uit, die ik begin jaren 80 heb gebreid en heel veel heb gedragen.

De reactie van de kinderen: “daarmee ben je helemaal in, die zou je nu gewoon kunnen dragen zonder dat je voor gek loopt”, leuk (denk ik), maar hij is wel erg warm voor dit moment, puur wol; over een paar maanden weken misschien.

Op….hangen: donderdagmiddag bracht ik deze twee quiltjes

weg naar Essen (België) om ze op te hangen in een zaaltje waar verschillende handwerkgroepen hun werkstukken zouden showen vrijdag en zaterdag

mijn (Belgische) schoonzus zit bij zo’n groep en ze wilden een machinaal gequilte quilt om te showen, en toen zei ze dat ze wel iemand wist die er wel twee kon missen voor een paar dagen. Nou was ik van plan geweest om vrijdag of zaterdag langs te gaan om te kijken naar al het moois wat er hing, en dat ben ik nou toch helemaal vergeten! Het waren rare dagen, dochter uit Amsterdam kwam diezelfde donderdagmiddag thuis om met ons uit eten te gaan; zoon had zijn eerste serie tentamens bij (Nyenrode) met een goed gevoel afgesloten, en dat vierden we bij Yami-Yami, sushi eten. En met oudste dochter in huis hebben we tot vrijdagavond heerlijk gekletst, films en series gekeken, en gewoon gezellig samen beneden gezeten, zij lezend en ik handwerkend. Ik had vrijdag het gevoel dat het zaterdag was, en vandaag het gevoel dat het zondag was. Rare dagen.

Op…eten: jongste dochter en haar vriend kwamen vrijdagavond de keuken in, zoekend naar wat lekkers, wat zoets, en ik bood toen aan om de cake in a cup te maken, naar een recept van Sorted 

5 minuten werk, en dan kan je al eten, heel voorzichtig, want het is nog heet, en met veel drinken er bij, want het is best wel droog, net als een cupcake, maar dan groter en zonder glazuur. Zaterdagmorgen heb ik er nog eentje gemaakt met kokos er door, wat ook wel lekker was, en toen viel het mij op hoe droog hij eigelijk was. Maar in het geheel niet vervelend om op te eten. Hier een andere variatie met gemalen amandelen, cranberries en witte chocolade
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=EuNew5rB0to&w=560&h=315]

Open maken: vanmorgen viel een enveloppe naar binnen met dit als verrassing want helemaal vergeten dat ik vorige week bij Hermie een give away had gewonnen samen met nog twee andere dames.

Zo lief, en wat een mooie quilttop op de kaart, vast niet moeilijk om te maken. Het is de Log Cabin Sunburst quilttop van Ella Holcomb uit Bridport, Vermond. Hij is van satijn en zijde gemaakt rond 1880-1900 en meet 55x 41 inch. Prachtig!

klik op de foto om bij de maakster van onderstaand blok te komen

zal ik hem morgen eens proberen te maken, 4 blokjes? Zo verleidelijk!

Op.