Met zoveel apparaten in de keuken werden er al door de bouwers grapjes gemaakt over mijn kookkunsten, dat er vast elke dag een 5 gangen menu op tafel gezet werd. Vandaag hebben we voor het eerst in 7 dagen weer een groenten/vlees/ aardappelen maaltijd gegeten van eigen maaksel, en dan bedoel ik niet de frites met BigMac (is volgens Tim een gezonde maaltijd, vanwege dat blaadje sla in de hamburger). De inductiekookplaat deed nl niet waar hij voor was aangenomen, de pannen kregen geen vat op het ding terwijl ik al van 1995 op inductie kook, dus aan de pannen kan het niet liggen. Ik heb vandaag het bedrijf gebeld die onze keuken heeft geleverd en ze snapte er ook niks van en ze ging het vragen aan de inductiespecialist.

Ik had eindelijk de tijd gemaakt om de gebruiksaanwijzing van de stoomoven te lezen, de stoomoven schoon te maken, een kwartier te verhitten (zonder wat er in, moest voor eerste gebruik), toen weer schoongemaakt en ja hoor, toen kon het eten er in, maar zover was ik nog lang niet. Alles werkt met tiptoets en keuzemenuutjes en dan weer op ‘verder’ drukken om te zien wat je nu weer moet doen. Of je de aardappeltjes in de lengte wil halveren, en zijn het kruimige of vaste aardappels. En wil je er ook nog iets anders in garen en zoja wat allemaal. Heel gezellig allemaal als je het liefst wil crashen op de bank met een mok thee en geen gezeur aan je hoofd, en het is ondertussen al half 7 en je begint toch wel honger te krijgen. Daar gaat de telefoon, de ijsman staat bij de verkeerde deur, "wat is het huisnummer ook al weer?’, en als ik het zeg dan antwoord hij dat hij er over 1 minuut is. Getver, ik heb niks nodig maar het is zo’n vriendelijke knul die pas voor zichzelf is begonnen, samenwoont en stinkend zijn best doet. Ik zet de over voor het kwartiertje in-stomen aan en laat de ijsman binnen, niet in het deurgat staan want de katten ruiken hun vrijheid anders. Hij valt haast om van verbazing over de maat van onze hal, ik gok dat-ie iets van 25 m² is, als het niet meer is. Snel doe ik een bestelling en kan 10 minuten later weer verder een poging tot koken doen.

Aardappelen moeten er als eerste in, geeft het stoomgeval op, en na een kwartier de spruitjes (jaja, ik durf) en 5 minuten later de rest van de groenten (een mix van worteltjes, brocolli- en bloemkoolroosjes). Op de wokbrander kook ik snel een lekker sausje voor over de spruitjes voor het geval ze neit lekker zijn, en in de magnetron wordt de kip opgewarmd die ik gisteren in de heteluchtoven had gebakken. 5 minuten voor tijd bakte ik nog 2 varkenshaasjes en toen ging het belletje en was alles klaar.  Suzanne had de tafel gedekt en mocht de verwarmde borden op tafel zetten, Evelien hielp met de schalen. En toen ik de aardappelen wilde opscheppen bleken ze nog hard, en zo ook de spruitjes. Wheheheeee, hup alles weer terug in de stoomoven, en nog een 10 minuten laten stomen, terwijl ik onder hoogspanning uitzocht hoe de heteluchtoven op 75ºC even moest aanstaan, zodat ik daarin vlees kon warmhouden zonder door te garen. Ik was ondertussen zelf wel helemaal gaar, maar van je hela hola houdt-er de moed maar in.

Om 8 uur zaten we aan tafel, te genieten van het eten; de spruitjes waren zowaar heerlijk, een snufje nootmuskaat erop en verder niks aan doen. Honger maakt rauwe bonen zoet. Evelien vond ze ook best wel lekker zei ze, ik viel bijna van mijn stoel. De aardappelen hadden van mij nog wel iets mogen hebben van gaarheid, weinig kruimeligs aan te zien. Er is een kookboek bij, speciaal voor de stoomoven dus, maar in het Duits. Gelukkig staan er veel plaatjes bij van het eindgerecht, maar verder zal er echt een woordenboek aan te pas moeten komen. Zal ik elke dag een gerecht uit het boek maken?

We hadden als toetje cappuccino van het koffiecentrum met een heerlijke stuk langevingertaart die mijn moeder heeft gemaakt, mijn ouders kwamen hem vanmorgen brengen na eerst de toeristische route naar ons huis te hebben genomen, en voor Perry had ze een ongezonde hoeveelheid chocolade-notenkoekjes meegenomen. Dichtslippen die handel.

Het begint Zopje behoorlijk te irriteren dat ze niet naar buiten mogen, en ook Witje vind dat het mooi is geweest en schreeuwt regelmatig zijn stembanden schor. Witje geeft ook steeds High Fives aan Zopje en Zopje vliegt Zipje af en toe aan, zomaar voor de leut. Vanmorgen vlogen de 2 katten als zwarte ballen door de kamer, plukken haar achter zich latend. Maar momenteel liggen ze gebroederlijk vlak bij elkaar in de kamer te slapen, bek af van al het gekat natuurlijk.

Ik ga even kijken waar dat gepiep vanaf komt, veel apparaten in huis hebben van die piepmelders als er iets klaar is, maar ik heb geen idee wat dit nu is. En dan duik ik in bed, morgen weer vroeg op en ik kan mijn ogen amper open houden. Veel kaarten ontvangen van vrienden en familie, waarvoor onze dank!