31 Mei

Nog een druilerige dag vol tintelingen in mijn gezicht, vermoeidheid, laffe smaak in mijn mond en pijn in mijn gewrichten (nu al?). Vanavond zijn mijn ogen aan het branden alsof iemand met rode peper in zijn mond in mijn ogen heeft geblazen. Ik moet me forseren om bezig te zijn, positief zijn en hopelijk is het morgen alweer een stuk beter. Valt niet mee als het koud is buiten, de wind om het huis giert en de regen af en toe met bakken uit de lucht komt. Positief zijn, mijn heupen beginnen ook te zeuren, van de neulasta denk ik, dat is met een paracetamol wel te verhelpen en hopelijk slaap ik het klokje rond; ik duik er ook vroeg in vanavond.

0 gedachten over “31 Mei

  1. Yvonne

    Ai ai ai… zeker niet plezant meer.
    Ik leef met je mee, in gedachte toch. En wou dat ik meer voor je kon doen… :-(((

    Liefs van
    Yvonne

  2. Anita der

    Och Shirley, wat vervelend, kop op, het is de laatste keer. Laat je zelf maar extra verwennen. Ik zal in ieder geval aan je denken.
    Liefs Anita der

  3. Katrien

    kop op meid,blijf denken dat dit de laatste loodjes zijn,maar kan me voorstellen dat plezant anders is.
    Hou je goed.

    Katrien

  4. Gudrun

    Hoi Shirley,

    Ik kan me voorstellen hoe lastig het moet zijn. Ik hoop voor jou dat het snel betert.
    Blijf nog even volhouden. Er zijn heel veel mensen die met je meeleven.
    Dikke knuffel, Gudrun

  5. marianne

    Ik leef zó met je mee! Morgen is het misschien alweer wat beter. Beetje voor beetje de goede kant op. Sterkte en ik denk aan je.
    Marianne