En wat een regenachtige dag is het vandaag! Ik heb vannacht liggen genieten van zware onweersbuien, lekker al dat geflits en gedonder. En het rook heerlijk (ik heb een tijdje uit het raam gehangen toen het klaar was, om af te koelen)

Gistermorgen kwam Christiane hier rond kwart voor 11, ik was blij dat ze veilig en wel was aangekomen zo helemaal vanuit Keulen. Christiane is een Duitse quiltster die ik ken van de vorige online quiltlijst waar ik op zat en nu zit ze ook weer op onze (Yvonne, Dorry en mijn) lijst
http://groups.yahoo.com/group/Quiltkletsers/

We hebben mekaar voor het eerst afgelopen zomer ontmoet in Keulen waar we op vakantie waren, en toen heeft ze me een quiltwinkel aldaar laten zien. Dus nou liet ik haar de quiltwinkel in Etten-Leur zien nadat we thuis elkaars quilts hadden bewonderd. Ze moesten gelijk na ons vertrek de winkel sluiten en ze zijn denk ik nog bezig om al het kwijl op te ruimen, vreselijk zo mooi vond ze het! Volgende keer bind ik Christiane wel zo’n hard plastik slabbetje voor, met zo’n opvangbakje.


Het was een gezellige dag, helaas moest ik om 2 uur onder zeil en ging Christiane eerst ons winkelcentrum onveilig maken alvorens ze de terugreis weer aanving.

Toen ik uit bed kwam om half 5 was ik aangenaam verrast door de nieuwe schutting die in de plaats was gekomen van de iele leylandiihaag. Jan de schuttingman was er de hele morgen en een groot deel van de middag aan bezig geweest; eerst het rooien van de 3 jaar oude planten en toen in de grond die zo hard was als beton gaten boren voor de palen. Daar had hij nog de meeste tijd voor nodig gehad zei hij, zo hard maakte hij gelukkig zelden mee. De schutting staat zo mooi en ik ben heel blij met de herworven vrijheid; nu kan niemand ons meer zien zitten op het terras, net als in het begin. Toen stond daar ook een stuk schutting maar die was omvergewaaid mede dankzij de halfverrotte palen.

Vanmorgen moest ik eerst Zopje weer weg jagen eer ik verder kon werken aan Tims quilt. Zopje vond vooral de klosjes die er op lagen geweldig. Gisteravond lag hij zo te spelen dat ik vreesde voor de quilt met die stiletto nagels van hem. Dus had ik de quilt tot een hoopje opgevouwen toen ik naar bed ging, in de hoop dat hij er nu niet meer op ging liggen.

En zojuist is de loodgieter geweest om onze almaar doorlopende wc te repareren. Ik had het gisteren zelf geprobeerd maar bij de eerste poging de spoelklep eraf te halen brak er een metalen plaatje af en liet ik het daar maar bij voordat ik nog meer molde. Nou, ik heb gekeken hoe hij het uit elkaar haalde (een inbouwspoelbak) maar ik hou me voortaan maar bij lapjes. Veel te gecompliceerd. Bleek dat de vlotter stijf stond van de kalk en na het verwijderen ervan deed de wc weer waar hij voor was aangenomen; niet meer spoelen op eigen inititatief.