maar mijn -verlate verjaardags- feestje ging gisteravond lekker door, het koud buffet was zalig en het gezelschap heel aangenaam; je hoefde niet bang te zijn iets te moeten missen van de verhalen, ze werden geregeld herhaald ☺ dat is het voordeel van alcohol. 

Rechtstreeks vanuit de Ardennen kwamen Henk, Marijke en Simone al rond half 4 en hebben we genoten van hun vakantieverslag; hilarische momenten van tot 2x aan toe door het bed zakken en een caravan waar je letterlijk je kont niet kon keren, terwijl de treinen op steenworp afstand heel vaak voorbij kwamen. Een vakantie om niet snel te vergeten! Suzanne en Simone zijn gelijk weer onafscheidelijk, het ‘bieltje van O’Don wordt even uitgetest. Met dank aan Henk voor de foto’s, zelf was ik het helemaal vergeten!

Mijn ouders komen tegen 6 uur, mijn moeder met haar hand in lichtblauwe gips.(volgens mij is dit een foto van voor de 2e keer gipsen en zit haar pink nu ook in het gips)  En ondanks dat lukt het haar om thuis wat stitchery te doen, ze prikt de naald in het gips als ze er een nieuw draadje in moet stoppen, handig! De mensen van de gipskamer zullen wel opkijken over een paar weken, als het gips eruit ziet alsof er een beest gaatjes in heeft geboord. De gipstor ☺ Ze ging met een tas vol boeken weer huiswaarts, nu ze niet aan quilten en tuinieren toekomt lukt dit wel.

7 uur en Perry z’n broer en zussen met aanhang druppelen binnen, de kamer vult zich al snel met gekwetter en na de koffie  kan het uitgehongerde gezelschap zich op het buffet storten.

1 uur en we zwaaien de laatste gasten uit, ik voel mijn rug en zweet als een ottertje, mijn oren piepen, in bed lig ik geen 5 minuten wakker.

Het was lekker om vanmorgen de kamer in te lopen en niets te hoeven doen, alles was voordat we in bed doken al opgeruimd, buiten gezet en schoongemaakt, ik ben nu helemaal bij met de opgenomen programma’s van afgelopen weken. De regenbuitjes van vandaag zorgen ervoor dat ook dit weer een rustdag wordt, ik wilde een deel van de heg verder snoeien, maar een natte heg snoeit niet lekker. Is ook weer opgelost.

Dochterlief heeft nog geen SOS signaal gestuurd vanuit Renesse, ook al was er een ‘psycho-bitch’ die met iedereen ruzie zocht in de disco vannacht. Een fout afgelopen vakantieliefde of teveel gezopen? Gelukkig zit ze op een andere camping, zo sms-de Evelien. Haar kamer is akelig stil, maar de wetenschap dat ze het naar haar zin heeft maakt veel goed. Nog 5 nachtjes slapen…