De keukenvloer zag er niet uit; wat eens een mooie gele marmoleum vloer was zat nu onder de vlekken, vegen en krassen en ingesleten vuil. Dat varkentje zou ik eens goed wassen en dus haalde ik -met hulp van Evelien- bij de Praxis een huur-schrobmachine, kocht er gelijk reiniger en coating bij. Blij met Evelien als hulp, want mijn hemel wat was dat kreng zwaar, en hij paste met moeite op de achterbank. Met een kopje koffie in de hand las ik rustig de gebruiksaanwijzing door, waarin stond dat hij midden in de ruimte moest staan voordat je hem aanzette. Een uur later stond ik in gevecht met een machine die als een onwillig kind reageerde. Ik had hem midden in de lege keuken aangezet en hield stevig de greep vast, en toen leek het alsof het ding een eigen leven leidde, hij sjeesde met een noodvaart de hele keuken door, de andere kant op dan dat ik wilde.. Ik gaf een gil en liet los waardoor hij stopte, zonder schade aan de kastjes toe te brengen. Suzanne kwam om de deur gluren, vol leedvermaak.
Maar een paar minuten oefenen later en ik was de baas over het ding en schrobde de hele vloer schoon. Tenminste, dat was het idee, en hoewel er flink wat vies water vanaf kwam werd de vloer er niet zo schoon van als ik hoopte. Dus volgde nog een schrobsessie tot mijn handen protesteerden. Het was mooi zo, helemaal blinkend schoon zou de vloer nooit worden, en ik dweilde hem nog een paar keer na met schoon water.
Op de fles van de coating stond dat de vloer na de 2e laag minstens 3 uur niet belopen mocht worden, dus besloot ik dat voor het slapen gaan te bewaren, dan kon het een hele nacht uitharden. Een half uur geleden: ik ruim de keuken weer helemaal leeg en pak de fles met coating, draai de dop er af en zie tot mijn verbazing dat de verzegeling (net zoiets als op een tube tandpasta) er niet meer op zit. Gek, ik had het vanmiddag wel van die andere fles afgehaald, en ook gek dat deze fles al tot 1/3e leeg is. Er begint al iets te dagen als ik de fles met cleaner pak, en jawel, deze is nog helemaal dicht. Ik heb geschrobt met de coating, hoe blond kan je zijn? Van geen wonder dat de vlekken er niet uitgingen.
Nog een beetje in de ontkenningsfase heb ik toch de hele vloer in de coating gezet, ik zie wel of ik morgen de vloer met de dweil met cleaner ga schoonmaken of niet. De schrobmachine hebben Perry en ik vanavond namelijk al terug gebracht naar Praxis.
Mogen we lachen?
Nee zeg, lachen moet ik niet. Toch zonde van je werk, meid.
oeps, foutje bedankt !!