Archieven

Schoolhouse block

Al jaren staat dit blok bovenaan mijn to-do list, als het gaat om klassieke quilts, geen idee wat me ervan weerhield, teveel andere dingen die harder trokken, of misschien moet een mens gewoon iets op zijn lijstje hebben staan om te wensen, zonder er verder gehoor aan te geven? Ik had het als lottoblok van deze maand opgegeven aan mijn quiltgroep, en toen ging het toch wel heel erg kriebelen, en vooruit dan maar, ik heb er eentje gemaakt. Het patroon kan je hier downloaden. is helaas niet meer te downloaden.Photobucket en het blijft even bij deze ene, gewoon omdat ik eerst wat moet afmaken van mezelf. Maar is het geen schatje, nou ja, ’tje’, met naad meet hij 28x 28 cm! Ik heb hem genaaid op mijn nieuwste aanwinst, en wat naait die lekker! Photobucket Hij snort als een panter, ruikt naar olie (de vorige eigenaar heeft hem goed verzorgd), en de steken zijn gewoon super, mooie draadspanning, helemaal top. Evelien heeft hem niet meegenomen naar haar kamer in Amsterdam, beetje te zwaar voor in de handbagage, dus mag ik er nog even mee spelen. Vind ik zo erg!

Brr, echt herfst

Wat had ik het koud vannacht, ik lag te bibberen onder de zomerquilt, en had er een dunne wollen Didas-deken overheen gegooid, en nog had ik het koud. En daar lag ik, ik de hele vroege uurtjes -de bosuil was wel al wakker- te denken aan mijn zoon, voor de eerste nacht in zijn eigen huis, met slechts 1 quilt op bed en geen mogelijkheid om er een andere van de overloop bij te pakken. Het is dat je het niet kan maken ( en dat ik geen sleutel heb van zijn huis), want anders was ik vast met een dikke quilt onder de arm in de auto gestapt en even naar hem toe gereden. Nee, ik weet dat dit te genant voor woorden is, vanuit het standpunt van een 19 jarige jongen gezien. De dikke flanellen ragtime quilt voor zijn bed stopte ik vanmorgen gelijk in de was, na eerst Zopje er vanaf te hebben gejaagd, en hij (de quilt) zit al in de droger, klaar om mee te gaan naar Tilburg, misschien dat ik hem wel breng, of niet. Ik hoor Evelien al verzuchten “mahaam, dat moet hij allemaal zelf doen nu, dat lukt hem wel.” Ze schijnt gisteren tegen haar broer gezegd te hebben dat hij mij niet meer moet vragen om hem weg te brengen, “mama loopt op d’r tandvlees.”, zei ze. Ja, zo voelde het wel, ook vanmorgen bij fitness was ik al na 20 minuten gesloopt.