Ik gooi even het tempo omhoog, anders zitten jullie over een week nog vakantieverslagen te lezen, leuk voor wie erbij waren, maar de meesten van jullie zitten toch met smart te wachten op quiltverhalen van de grote (in New York gevestigde) winkel The City quilter. Komt er aan, nog even geduld.
Zipje en Zopje waren (en zijn nog steeds) dolblij dat we weer thuis zijn, Zopje is net een kwijlend, spinnend magneetje, vooral 's morgens en 's avonds zit hij als vastgeworteld op mijn schoot; Zipje laat zich minder zien, maar als hij zich laat zien duwt hij je bijna om, stevige kopjes gevend.
We moesten het de dag na Toronto even rustiger aan doen, dus een beetje uitslapen, op het gemak ontbijten bij iHop, superzalige luchtige pancakes, en ook gezonde keuzes kon je maken, overal stonden de calorieën bij; om daarna naar de Whirlpool jet boat tour, het was al middag toen we de kaartjes kochten, en na een wachttijd van bijna 2 uur werden we met een shuttle (bus) naar het vertrekpunt gebracht, dat achter een woongebied lag. Nadat we uitleg hadden gekregen over het dragen van reddingsvesten, kregen we kort tijd om onze kostbaarheden in een kluis te stoppen, in cabines op het terrein. Jammer genoeg zaten de kluisjes vol, en dus mochten we de tassen achter de balie van de mederwerkers zetten. Voordat we aan boord gingen maakte ze nog een groepsfoto, en nadat we van boord kwamen hadden we zo mee kunnen doen met een wet T-shirt contest.
De jongens zaten helemaal links voorin, en kregen geregeld zulke hoeveelheden water over zich heen dat ze het gevoel hadden heel lang onder water te zitten. De meisjes zaten op de 3e rij, en zij waren ook met de eerste golf tot op de onderbroek nat. En ik, ik zat helemaal achterin (in het midden van de rij), want toen ik instapte, dacht ik dat de rest bij mij zou aanschuiven, en de rest die voorin stapte dacht hetzelfde over mij. Op de boot liep een gids tijdens rustige vaarmomenten naar het puntje van de boot om dingen te vertellen, en het moment dat de kapitein weer gas ging geven, schoot ze veilig naar achteren. Elke keer als de boot gas gaf, ging de voorkant omhoog, en stond het water tot aan mijn knieën, en tuurlijk werd ik net zo nat als degene die vooraan zaten, al leek het minder heftig, het was evenveel. Onderstaand filmpje is een promo van Jet Boats zelf:
Het was heerlijk om zo heen en weer over het water te schieten, kletskleddernat te worden, alsof je onder mega stortdouches staat. Je kon na afloop een usb stick kopen met daarop de foto- en filmopnames gemaakt tijdens onze tocht, van voor en van achteren genomen, maar helaas bleek bij thuiskomst het filmpje niet goed op het stickje gezet te zijn, beschadigd bestand en onmogelijk te openen. Dus hopen we dat ze het filmpje aldus nog kunnen opsturen op wat voor manier dan ook; hiervoor is iets van 40 dollar betaald, en dan mag het toch wel werken.
Na een tocht van 3 kwartier stapten we weer uit, reddingsvesten en waterschoenen moest je afgeven, en druipend nat kon je dan je eigen schoenen weer aandoen; sommige mensen waren goed voorbereid, en hadden een tas met droge kleren bij zich. Slim! Ook al waren we al aardig droog eer we bij de auto aankwamen, we gingen toch maar naar het motel om ons te verkleden. Even tijd om niks te doen, uit te puffen, wat zwemmen, mail checken (gratis wifi, maar niet altijd verbinding), boek lezen of spelletjes doen.
's Avonds gingen we weer een hoge toren in, ditmaal in de Skylon Tower om te eten; er zat een Chinees/Japans/Amerikaans restaurant boven in, met een warm en koud buffet. Wij zaten in het niet ronddraaiend deel, 1 verdieping lager draaide het wel rond, maar het eten was volgens de motel eigenaresse niet zo bijzonder. Het buffet was wel lekker, en het dessertbuffet op z'n Amerikaans, met heel veel taartjes, cupcakes en grote taarten, en als ik groot zeg, dat bedoel ik ook groot; 20 cm hoge punten, niet normaal, en mierenzoet!
Om 10 uur was het vuurwerk te zien dat elke vrijdagavond afgestoken wordt, heel mooi, het duurde ongeveer 5 minuten en de oehs en aahs waren niet van de lucht. Filmpje:
b.t.w., ik heb op YouTube mijn eigen kanaal, ahum, daar kan je alle filmpjes zien die ik heb gemaakt.
Wat een superfoto’s van die boot!!! Het genieten spettert er net als het water van af. Als je dat ziet, beleef je het weer opnieuw.
Bangelijke boottocht!