Het waren een paar drukke dagen met veel regen en dus werden de ramen driftig gelapt

Jon zette er nog een tandje bij toen hij zag dat ik geen haast maakte.
En ik liep op beide dagen bijna 10 km; tijdens het nemen van een sluiproute tussen twee wijken zag ik deze fiets staan, aan de ketting gelegd door de gemeente. Zo te zien stond het er al een tijd, het was een roestbak ook al zag het er van een afstandje niet slecht uit. Raar dat ze de fiets niet mee hebben genomen.

Het was een speciale weekend voor de Pokemon spelers, weinig voorkomende soorten verschenen tot maandagochtend 8 uur opeens in grote getallen in het wild, en als je geluk had kon je ook je hart ophalen met het vangen van een “Shiny” Pokemon. Menig vreugdekreetje ontsnapte mijn lippen tijdens het ontdekken van een Shiny, eentje tijdens het rijden (ik als passagier), waarbij DH tijdens het inparkeren bij het horen van mijn “oeh!” heel hard op de rem stapte, hij dacht dat hij iets over het hoofd had gezien.  Zondagmiddag besloot ik nog een eindje te gaan fietsen, ik was door mijn ballen heen en kon zo een heleboel gyms en pokestops bezoeken. Ik ben heel braaf, stop mijn mobieltje in mijn zak tijdens het fietsen en haal hem er pas uit als ik stil sta bij een pokestop, niet alleen is dit veiliger, maar zo bleef mijn mobieltje ook droog. Anderhalf uur later kwam ik puitnat weer thuis, (bij het plaatsen van onderstaande foto zag ik een schaamhaar op de wastafel naast de bril liggen, ? toch maar snel weg geretoucheerd)

maar wel met genoeg ballen en zulks om met een gerust hart de avondwandeling in te kunnen gaan samen met DH; kroketje eten tijdens de pokemons vangen is geen doen, ik verbrande mijn gehemelte in alle haast om mijn hand weer leeg te hebben om te kunnen vangen. Omdat het begon te spoelen hielden we het na een uur voor gezien en reed mijn lief nog door de stadswijken langs vele stops zodat ik toch kon vangen en draaien.

Toen ik tegen middernacht de balans opmaakte ontdekte ik, dat ik dankzij de shiny’s van twee pokemons nog een paar candies tekort kwam om ook deze te kunnen evolueren, onrust sloeg toe, wat te doen; heel vroeg opstaan of nu nog de deur uit gaan? Ik koos voor het laatste, DH keek er niet eens van op, als ik maar niet met vreemde mannen meeging, zei hij nog voordat ik de deur achter me dicht trok. Uiteraard regende het, en omdat Pokemons vangen met paraplu en stevig windje een zwaar irritante combinatie is, zette ik mijn Tilly hoed op die ik in Canada had gekocht. Nu moest ik alleen opletten dat mijn mobieltje niet te nat ging worden. Een uur later had ik de buit binnen en kon ik ook de laatste twee Pokemons gaan evolueren, wat een schatjes (evolutie van schaapjes, die roze met de donkere sterretjes in linker bovenhoek is een shiny)

toch? Dit zijn alle shinies die ik al heb, niet slecht voor iemand die drie maanden bezig is. (ik zit nu op level 32)




en bij het naar bed gaan checkte ik mijn kilometerstand, oh, toch nog bijna twee kilometer gelopen na middernacht, hoezo fanatiek?

Ik sliep als een blok, niet eens gedroomd van Pokemons 🙂 Degene die zich door bovenstaand verhaal hebben gebeten feliciteer ik met hun volharding 🙂

Vandaag heb ik me bezig gehouden met de workshop Blue-Green quilt,

het middelste blok moest ik nog quilten, leuk werkje

het blok rechts onder stoorde me, ik vond het spuuglelijk en besloot een andere te maken.

en toen nadenken over hoe ik het andere blok dan moest maken met de technieken van transferkrijt en luthador. Halve dag later (en de stap van het krijt een paar dagen laten drogen overgeslagen)

en nu nog de geschikte stof zoeken voor de sashings, wat te denken van deze gestreepte stof?

Het is lichter dan op de foto