De waterpomp van de borrelsteen is nog steeds niet vervangen, Jon vindt het prima zo,

Afgelopen week heb ik minder aan de Salem Quilt Guild paneel geborduurd dan ik had gepland, tuinwerk, uithuizige grote schoonmaak en een hele spannende Zweedse serie waren hier debet aan. En elke keer als ik weer thuis kwam lagen de knuffeltjes van Jon bij de hal, volgens DH zette hij al een keel op zodra ik bij vertrek de deur achter me dicht had getrokken.

De schoonmaak is klaar en Jon volgt me weer op de voet, hier ligt hij tegen mijn knieën aan terwijl ik tv luisterend het borduurwerk hervat.

nu kan ik weer wat vorderingen laten zien,

de quilts van Hester Krinkwhistle zijn klaar, in de ogen, mond en neus van de pompoen moet nog met goudkleurige garen kruisjes gezet worden, en daarna kan ik beginnen aan Debesta Flum, een heksje met een spinnenweb op haar hoed.

Bij elk kopje koffie lekker snoepen van zalige bonbons, gekregen als dankjewel voor het poetsen, en dan weer handen wassen want ik wil geen vlekken op mijn stof krijgen.

 ‘s Morgens en ‘s avonds treffen we bij het betreden van de badkamer altijd Loki aan, vaak bedelt ze om aaitjes, maar als ze erg moe is verroert ze zich niet maar houd ze ons met één oog in de gaten, zo schattig.

het viel me deze week op dat ze weer in mijn buurt is als ik in de tuin bezig ben (tussen de welkome buien door), ze is dan erg speels. Jon ziet dit als een aanmoediging en wilt tikkertje spelen; Loki rent dan snel naar de voortuin en slaat dan links af, dus weg van de rotonde. Dit doet ze ook als ze ‘s avonds laat nog even een frisse neus wilt halen, ze loopt ons padje af en slaat dan links af; we zeggen dan dat ze even naar Jos is, onze buurman.