Zaterdagavond parkeerden we de auto op een parkeerplaats een eindje van het sportpaleis af, waar de pendelbussen af en aan reden om de bezoekers voor de Night of the Proms op te pikken. Het was gelukkig niet al te koud en wat kletsend met elkaar stonden we iets van 10 minuten in de rij te wachten op de bus. Ik had een beetje last van het broodje bapao dat ik in de auto had gegeten (thuis nog snel opgewarmd in de magnetron, geen tijd genomen om op het gemak aan tafel te eten) en had er een nare nasmaak van opgeboerd. Ik had gelukkig een mondspray met pepermuntsmaak in mijn tas en spoot 2 pufjes in mijn mond. Perry keek me aan met zijn mond half open en ik spoot er bij hem ook 2 pufjes in. Een kuchje maakte dat ik naar de man keek die achter me stond en hij hield grijnzend zijn mond open en ik -niet beroerd- spoot ook bij hem 2 pufjes in de mond. En al lachend keek ik naar de man die naast hem stond, ook al met zijn mond uitnodigend open! Zo gebeurde het dat ik zomaar bij 2 wildvreemde en best aantrekkelijke mannen mondverfrisser in hun mond mocht spuiten, en Perry stond met een mengeling van verbazing, verbijstering en trots lachend naar me te kijken. Doet ze effe. Ja, de vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken.