Calico House bee

Vanmorgen reden Miranda en ik in 40 minuten naar Antwerpen, en we stonden dus 3 kwartier te vroeg voor het scoutingsgebouw waar de jaarlijkse show&tell en bee gehouden zou worden. We stapten uit om de beentjes  te strekken, en gelijk zag ik Lisette aan komen lopen, vriendelijk, vrolijk begroette ze ons, en nadat ze had aangewezen waar we moesten zijn liepen we het gebouw binnen. Bleken we dus langs de achterdeur binnen te lopen, ach, geeft niet, als je er maar in mag, toch?Photobucket Ilse stond al achter de bar, kopjes stonden klaar, en ze had de avond tevoren al de stoelen en tafeltjes in de zaal klaargezet; de stoelen wezen allemaal dezelfde kant op klaar voor de show& tell. Maar zet 50 vrouwen in een zaal en de stoelen staan even later allemaal -of bijna allemaal- omgedraaid, Ilse zag met lede ogen haar harde werk de mist in gaan.

Er stonden heerlijke vlaaien op de toog, en weldra zaten Mir en ik bij een tafeltje, te wachten op de komst van Yvonne en consorten. Aah en toen werd het helemaal gezellig, roddel en achterklap nieuwtjes bespreken en quiltwerkjes bewonderen.

Photobucket

De show&tell ging op een manier die vrij nieuw was voor mij, maar er zat een tempo in, binnen 1 uur waren er iets van 40 quilts -groot en klein- geshowd. Ilse en Lisette stonden vooraan op stoelen, iemand gaf hun een quilt aan, zij hielden hem hoog en dan riep de maakster al dan niet vanuit haar zetel ergens in de zaal achtergrond informatie. Ik zeg 'al dan niet', want waar wij 'Hollanders' -niet gespeend van verlegenheid of valse bescheidenheid- met gemak een heel verhaal om een quilt uit onze mouw schudden, onze zuiderburen treden niet zo graag op de voorgrond. Deze manier van show&tell was ook wel praktisch, aangezien de stoelen zo dicht op elkaar stonden dat je met geen mogelijkheid met quilt in de hand naar voren had kunnen lopen. Dus gaf je gewoon je quilt (of stapel quilts) aan de dame voor je, en zo kwam hij tot aan de showdames. Ik had deze meegenomen om te showen, en tot mijn vreugde viel hij ook goed in de smaak, het quiltwerk kwam mooi uit in de spotlights. Helemaal happy!

Photobucket

In het begin van haar welkomspeech vertelde Lisette dat foto's maken maar na de s&t moest gebeuren, omdat dit tijdens de s&t behoorlijk vertragend werkte; eer iedereen de quilt goed op de foto heeft, zijn de armen lam en de uren in de dag op. Het mocht wel, maar ze hielden er geen rekening mee. Foto niet goed, pech gehad. Ik heb maar weinig foto's gemaakt tijdens de s&t, er zat een dame recht voor me met wit haar, dus heb ik na de s&t enkele quilts nog op foto gezet.

We kregen een opdrachtje mee voor volgend jaar, een vierkant kartonnetje van 10x 10 opdelen naar inzicht om er een paperpiecingpatroon van te maken; dus net als Variahex, maar dan is het afffe blok vierkant.

Na de s&t was het etenstijd, lekker bammetjes gegeten, een loterij waar prijsjes te winnen waren, -nee, niks gewonnen, maar wel zag ik dit boekPhotobucket en ooooh, die wil ik toch zien te bemachtigen!-, en het uitdelen van de opdrachtjes met lapje en tijdschrift. Ik ken mezelf dus zal het opdrachtje zo snel mogelijk maken, zodat ik het a) niet niet kan vergeten, en b) niet kwijt kan raken. In het filmpje hieronder zie je op het allerlaatst 2 van deze blokjes in beeld komen, gemaakt als voorbeeld. Als het filmpje klaar is zie je 'related video's', maar die zijn niet van mij.  en daarna (zie filmpje hierboven) dus tijd voor jezelf, de klets, de foto, iets drinken en evt. voor de liefhebbers een puntje vlaai.

Photobucket

Beetje saaie slideshow als je niemand kent he, maar wees blij dat ik er geen geluid bij geef, want werkelijk, het leek wel een kippenhok, mijn oren tuten er nog van! Van alle geshowde quits is er eentje die ik wil maken, hij staat al heel lang op mijn WIM lijstje (Wil Ik Maken), en ik heb nog heel veel van die plaatjeslapjes, dus waar wacht ik op? Ja, hij is makkelijk met de naaimachine te maken, zal ik later wel laten zien.

Photobucket

Om  uur gingen verlieten we het pand, en 1 uur en 20 minuten later zette ik Miranda veilig thuis af, dankzij hevige fileleed rond Antwerpen; je zou het maar elke dag moeten rijden zeg! Het was een hele leuke gezellige en voor herhaling vatbare dag, met dank aan de Belgische gastvrijheid.

Ik gooi dit blogje nu de lucht in, en ga dan de foto's nog even bewerken, want volgens mij heb ik dubbele foto's/slideshows geplaats. Wil je een foto groter bekijken, klik er dan met de muis op, en je wordt naar mijn photobucket album geleid, waar al deze foto's groot in staan.

0 gedachten over “Calico House bee

  1. Ilse

    Hey Shirley, wat een geweldig, en boeiend verslag van een geweldig leuke dag bij CaliCo House. We waren blij dat jullie er bij waren, en hebben echt genoten. X Ilse

  2. Renske

    Ik sluit me aan bij Ilse. Leuk en boeiend verslag. Volgens mij hebben jullie genoten van alles. Verder wordt je WIM-lijst alsmaar langer en langer. 😉

  3. Edith

    Het was inderdaad weer super gezellig en wat mois is er weer voorbij gekomen. En ja, die Wimmetjes…

  4. Erna

    Het ziet er weer super gezellig uit. En wat een leuke quilt die met die plaatjeslapjes. Groetjes, Erna

  5. Lida

    Wat een leuke foto’s heb je gemaakt en het filmpje laat duidelijk het gekrakeel en de drukte zien! Inderdaad een volle maar ook wel heel gezellige bedoening! Ben benieuwd welke quilt jouw aandacht trok! Groetjes
    Lida

  6. Inge Slaats

    Lekker verslagje met heel veel mooie foto’s! Het is net of ik er bij was. Kan me zo voorstellen dat dit een topdag was.

    Groetjes,
    Inge

  7. Guute

    Hallo Shirley, long time, no see. Ik zie dat je nog altijd een bezige bij bent. Volgende jaar probeer ik er ook bij te zijn in Calico. Het ziet er reuze gezellig uit.