Vandaag inderdaad een luilakkendag en het nieuwe hoofdkussen sliep heerlijk! Ik was wel als normaal om 6 uur wakker, maar na een pitstop en wat wakker liggen toch weer in slaap gevallen tot 9 uur. Half 10 er uit en een honger dat ik had! Lekker uitgebreid de krant gelezen aan tafel en daarna toch weer even plat, hoe vermoeiend kan kranten lezen zijn. Maar om 12 uur toch weer energie genoeg om hamburgers en ui te bakken voor ons drieen, heerlijk gesmikkeld. En toen weer gedut tot 3 uur, bijtanken.

Evelien kwam net nadat we klaar waren met eten thuis, bleekjes maar heel opgewekt. De films waren heftig eng, sommige een beetje te eng, en ze hadden maar kort geslapen. Ze hadden in de woonkamer overnacht en daar hing/stond een klok die elk uur een bim-bam of zoiets gaf. Ja, da’s rustgevend.
Suzanne kwam om 4 uur thuis, ook beetje pips, maar ik voelde dat er nog iets anders was, ze klonk niet opgewekt of zo. En toen ik dit zei begon ze te huilen; ze had me vandaag zo gemist en durfde uiteindelijk pas tegen 4 uur het te zeggen tegen een van de de ouders van Elsa, die haar toen gelijk naar huis bracht. Ze heeft bijna een uur naast me op bed gelegen, terwijl we naar een heksenfilm zaten te kijken.

Vliesofix ligt wel al klaar op tafel, lapjes voor de sportende kippen zijn gewassen, dus als ik klaar ben met hier mailen denk ik dat ik wat ga tekenen, misschien ook al strijken. Hier een plaatje van hoe de sportende kippenquilt er uiteindelijk uit kan komen te zien.

Kennen jullie het gevoel van kaarsvet op de vingertoppen? Nou, dat heb ik sinds gisteravond; het begon met 1 vinger, en ik dacht dat dit van het naaien kwam maar dat kon haast niet omdat het al een paar dagen geleden was dat ik had genaaid. Maar goed, toen ik het vanmorgen ook aan de andere vingertoppen voelde wist ik wel gelijk wat er aan de hand was. Dit hoort bij de chemo, ongevoelige vingertoppen. Nou ja, het voelt een beetje aan als eelt op de vingertoppen van het vele quilten, als het hierbij blijft kan ik er wel mee leven. “What’s next?”, denk ik dan wel, maar ik sta er maar niet teveel bij stil.
Ik ga de boel mobiliseren; willen we om 6 uur aan tafel kunnen moet er nu wel wat gebeuren. We eten zoals elke zondag frietjes, Perry en kids met biefstuk, ik met vis, ben benieuwd welke ze gisteren voor me hebben gekocht. Zodra de frietjes zijn gesneden doet Perry de rest van het bakken,in het begin had hij wat timingproblemen, maar nu kan hij het uitstekend!