Na een zwevende, koortsige maandag en dinsdag gaat het vandaag vanaf eind van de middag weer wat beter, zodanig zelfs dat ik de randen op de antieke quilt heb weten te zetten. Ik moest wel goed opletten met snijden, maar alles ging goed, beter dan wanneer ik dit zou doen in een ruimte met 20+ kwekkende dames, zou het niet?

ik ben heel blij met het eindresultaat, het is al een flinke quilt zeg, maar gelukkig heb ik helpende handen tijdens het maken van de foto, want plat liggend op de grond zou het lang niet zo mooi uitkomen.

Omdat mijn denkvermogen nog niet helemaal optima forma was vanmiddag, nam ik een wijze beslissing betreffende de sashings

(een echte Aunt Grace van de Marcus Brothers) ik heb de strepen in de breedte laten lopen, terwijl -toen ik het kocht- het plan had opgevat om de strepen in de lengte te laten lopen. Maar ga er maar aan staan, als je dan een beetje scheef snijdt of stikt, heb je hem al hangen, want dan lijkt het alsof alles scheef zit.

Ik heb bewust gekozen de volgende sashing er al tegen aan te stikken, terwijl ik nog geen idee heb hoe breed-ie moet worden (ik heb op 2½ inch gegokt, de roze is iets meer dan 2 inch). Nu dat het papier nog tegen de flying geese rand aan zit heb je een mooi lijntje waarop je kan stikken met behoud van punten, en de perfecte afmeting; geen uitgerekte randen door de vele show& tells, dus de sashing kan je van precies dezelfde lengte nemen als de stroken. Als ik de gele sashing er pas tegenaan zet zodra de zigzagborder klaar is, dan is het papier al gescheurd, de gansjesrand al wat uitgerekt, en het wordt dan echt opletten dat ik de naadjes goed stik. 

Het papier er af halen is wel een mooi karweitje om te doen op het quiltweekend (begint as vrijdag al), al kwekkend of luisterend. Mwah, beetje zelfkennis tonen Shirley, al kwekkend dus. Ik neem wel spul mee voor de volgende rand, maar ik beloof/verplicht mezelf niks.

en nog een mooi liedje om mee af te sluiten