Zondag pakte ik de Salem Witches er weer bij, de rand in de jurk was leuk om aan te werken met al die verschillende kleurtjes, nog even het stukje jurk tot boven aan de ring doen en dan kan ik hem verplaatsen.

En weer verder

Tim kwam halverwege de middag even op ziekenbezoek, en een paar uur later kwam Suzanne langs, ze zijn erg bezorgd en hebben het zo te doen met hun zus, die nog minstens een week bij ons logeert. Ze kan zich nu helemaal overgeven aan de vermoeidheid en misselijkheid zonder zich druk te maken over haar natje en droogje. Kon je het maar van ze overnemen he.

Zondagavond dook ik nog even in de tuin, of liever gezegd, ik stortte me op een stukje bestrating na het opruimen van het zitje onder de overkapping welke tot een dumpplek was verworden, “niet echt uitnodigend om te gaan zitten”, had Tim gezegd, en gelijk had-ie. Ik had gewoon dat zetje nodig om het op te ruimen, de gammele bank met verweerde kussen heb ik laten staan voor de katten, maar nu dat de witte stoelen er staan zullen ze daar vast ook gaan liggen.  De ronde tafel gaat weer naar het andere terras, bij de schommelbank.
Ik begon bij het pad vanaf het terras met onkruid wegtrekken en voegen schoonkrabben,

Ruimde op onder de overkapping, veel potten met afgestorven eenjarige planten van vorig jaar. In de kapotte parasol (het opendraai mechanisme is van binnen kaduuk) zat deze prachtige kleine nachtvlinder

Ik stopte toen ik bij het tuinhuisje aankwam, het was bijna half tien, de tijd vliegt

Maandag alweer, ik begin de dag met huishouden en als de wasmachine zijn werk doet ga ik even borduren

Zo leuk dat het wordt

En hup verder met de hoed en daarna de haren

Eind van de middag, waar bleef Jon nou? Gelukkig was er genoeg amusement in de vorm van vogeltjes voor het raam om wakker van te blijven

Toch maar hogerop liggen, opletten is zo vermoeiend

Sherlock doet het lekker, hij is al een beetje gewend aan Evelien, als hij haar hoort schiet hij niet meer in blinde paniek weg, gelukkig. Hij komt vaak even bij me kroelen, ik had duidelijk nog een plekje vergeten te stofzuigen 😂

En weer lekker spelen

Jon wilde na een tijdje naar buiten, hij had duidelijk behoefte aan rust aan zijn hoofd na al dat vele stoeien en rennen, hij kan zijn kont niet rustig wassen of hij wordt alweer besprongen. Met Jon naar buiten ging Sherlock op tafel zitten en hield de tuin goed in de gaten voor ‘t geval Jon er weer in wilde. Ik hoef niet op te letten of het zover is dat ik voor portier mag spelen, want dat kleine manneke rent dan dolenthousiast naar de schuifpui en brengt een serenade aan lokroepjes ten gehoor die niet te missen zijn. 

Ik opende de schuifpui met mijn ene hand en met de andere hand mijn mobieltje vasthoudend en Sherlock tegenhoudend probeerde ik gelijk te filmen; meestal lopen ze tegen elkaar aangeplakt zij aan zij naar de keuken, alleen nu iets minder innig.