Nadat ik de huisjesquilt had afgemaakt, zou ik in principe een andere UFO afmaken, maar ik vond op zoek naar mijn stofjes behorende bij de UFO nóg een patroontje van Amy Bradley, en deze was te schattig om te laten liggen, en al snel waren de eerste blokjes al op stof gestreken, de fabric hugging lady is al genaaid, machinaal met een festonsteek en met stik en trek op de achterkant om samentrekken van de stof te voorkomen.
Ik had het patroon zeker twee jaar geleden gekocht in Quiltshop Leur klik hier voor het patroon, als het geen drie jaar geleden was. Even een vluggertje tussendoor, dacht ik, toen ik op 1 April alle vier de blokjes klaar had
maar er kwamen andere zaken tussendoor, en zo duurde het toch een maand voordat ik hem kon ophangen. Het uitzoeken van een leuke borderstof viel nog niet mee,
je wilt niet dat de border de aandacht steelt van het onderwerp, en zo werd het deze streepjesstof, een week na het starten was hij gesandwicht en kon het leuke quilten beginnen.
Het dollar teken heb ik wel met de machine gequilt met zwart garen, maar Kat-ching niet, want ik moest dan op zo’n klein stukje zoveel aan en afhechten, daar had ik echt geen zin in, de micron pigma pen lijn vond ik voldoende.
Loki zorgde voor het materiaal dat het niet van tafel gleed of rolde, vlak voordat ik deze foto maakte was ik het klosje garen kwijt; ze zat er met haar poepertje boven op!
En toen ik het klosje (Superior Threads, Rainbows nr 842) op de naaimachine zette en het garen inreeg, hield ze het goed in de gaten,
het is een portret hoor, dat kleine zwarte poesje, die zelfs op de naaimachine klom toen ik bezig was
en het draad met haar pootje tegenhield.
Ik heb ze mee naar beneden gelokt door even in de tuin te gaan werken en heb het quiltwerk van de streepjesstof op de bee gedaan, wel zo handig.
Toen al het quiltwerk klaar was, kwam de quilt nogal geplooid en golvend uit mijn tas woensdagochtend, een korte wasbeurt zou dat wel verhelpen, maar toen ik hem uit de wasmachine haalde zag ik dat ik wat was vergeten vast te naaien
Ojee, niet zo handig, maar het viel gelukkig mee om nog op de naaimachine vast te zetten met de festonsteek, omdat de quilt maar klein was en de bochten van het losse stukje gering. Een bies (1,25″) gesneden, ophangsleuf erop gespeld en een label geprint.
Goed bezig! Ook met het vastnaaien van het label zat de controleur erbij, even kijken of het wel een stevig genoeg draadje is, dit was op 4 Mei
en daar hangt hij dan, gezellig en vrolijk te wezen.
In het pakketje zaten labels met tekst Find the fabric, Hug the fabric, Buy the fabric, Stash the fabric, maar ik kon ze nergens vinden en laat het dus zo, dit quiltje heeft geen woorden nodig om het te snappen.
Mijn twee Amy Bradley quiltjes zijn te zien met de tentoonstelling in het Trouwkerkje in Etten Leur (aan het van Bergenplein, vlak bij de winkel) 15 Mei t/m 21 Mei. Of ze hangen in het kerkje, of ze hangen in de winkel, dat is nog een verrassing.