Wat een storm was dat van zondag op maandag, ik deed amper een oog dicht. Ik hoorde iets na 6 in de morgen gekraak en een flinke klap, uit de ramen te kijkend zag ik -voor zover ik kon beoordelen- geen schutting meer staan aan de straatkant ? Manlief en ik trokken snel kleren aan en zagen dat twee schuttingdelen op de stoep lagen, gelukkig waren ze niet door de lucht gevlogen. We sleepten de twee logge zware delen in het plantsoen, stutte zo goed en kwaad als het kon een schuttingdeel die ook met een touw aan een boom vast zat,  en gingen weer naar binnen, want het voelde niet veilig.

Na ontbijt legden we de schuttingdelen op het terras, de zijschutting stond te zwaaien als een dronkeman, gelukkig ging de wind er alleen maar in de lengte langs en niet tegen de zijkant, en ik bond hem vast aan de boom. De achterburen hadden hun auto’s achter elkaar gezet zo ver mogelijk van de schutting af; ze hebben gelukkig een hele brede oprit.

Het ziet er niet uit, en het gevoel van onveiligheid omdat iedereen zo de achtertuin in kan lopen vind ik naar. Ik heb tussen de buien door het terras en de oppottafel opgeruimd/leeg gemaakt, en zal vandaag de tuinman bellen of hij al weet wanneer onze tuin aan de beurt is.
Vanwege gaarheid door gebrek aan slaap heb ik weinig meer gedaan op handwerkvlak, wel twee vierkantjes van de stitch along geborduurd

de K op een helaas te donker gestippeld ondergrondje

en het blokje van de letter m (maze)

maar ik had daarna geen puf meer om de heksen af te maken, dit komt misschien vandaag wel. En voor Renske een lief kijkende Pokemon, na de vraag of alle Pokemon zo boos keken. Nee dus, maar de meeste wel, (if you don’t look bad you’re gonna get fucked)