stijve nekken parade! De foto’s staan dus in mijn webalbum (klik op webalbum) maar wel in omgekeerde volgorde, dus even op de foto hierboven klikken en dan steeds op de vorige foto klikken.
Vanmorgen om 11 uur reed ik het parkeerterrein op in Veldhoven en een kwartier later was ik waar ik wezen moest, nl bij de quilttentoonstelling. Ik kon de ingang niet vinden en ben via het hotel naar binnen gegaan en toen door een eindeloos lijkende gangenstelsel heen gelopen. Ik dacht dat ik dit op de terugweg wel slimmer aanpakte en ging via de ‘quiltuitgang’ naar buiten, maar nam de afslag links ipv rechts en liep toen een cirkel van ongeveer 7/8e eer ik bij mijn auto was. Vandaar ook dus dat wanneer ik ‘linksaf’ zeg de familie dan weet dat ze rechtsaf moet gaan. Zelf heb ik er geen punt van gemaakt, het was mooi weer en een prettige wandeling door bosrijk gebied kalmeert enorm; wat is Veldhoven groot zeg.
Alleen woog de tas nogal door, nou ja, ’tas’, een felblauwe vuilnisbakzak. De winkel waar ik de -ooh ik durf het bijna niet te zeggen- ‘lamp’ heb gekocht had geen geschikte formaat tassen. Nou is het eigenlijk niet een lamp in de zin van het woord dat je er onder kan werken, net andersom dus, de lamp ligt onder om te werken, juist ja, eentje om op over te kunnen trekken, een lichtbak. De doos weegt meer dan de lamp, ook dat nog. En gelukkig had ik verder niet veel gekocht, 4 tijdschriften en 3 lapjes, en 5 meter roze zigzagband; ze hadden niet minder, niet dat dit erg zou schelen in gewicht. Het schaartje links op de foto te zien heb ik niet gekocht maar gekregen, als presentje bij die lampenkraam, lief ding he?
Het was heel mooi, al die quilts en al die winkeltjes, en ik was heel blij met de opstelling van quilts rondom en winkeltjes (bijna allemaal) in het midden, zo kon ik dus eerst me focussen op de quilts zonder van links naar rechts te stuiteren en dan aan het eind van de rit de helft overgeslagen te hebben vanwege mijn hopeloos gebrek aan richtingsgevoel. Heel goed dat de meeste quilts achter touwen hingen, zodat het echt ‘kijken met de oogjes’ was, ik juich dit toe! Maar mijn nekspieren zijn totaal verkrampt van het omhoog kijken, want heel veel quilts hingen tegen het plafond zo’n beetje en de hal is -op de gok- zo’n 8 meter hoog, als het niet meer is. Ja, overdrijven is ook een vak. Ook jammer dat de hoog hangende quilts niet goed tot hun recht kwamen, en de zware bouwlampen die op de quilts schenen maakten het fotograferen tot een uitdaging, maar misschien was dit wel de bedoeling, kijken doe je met je oogjes zonder digi. Je kon alle quilts op een cd-rom kopen, maar ik ben die kraam helaas niet tegen gekomen, of wel maar dat het niet opviel, ach, het geeft niks, ik heb genoten als een kind in een snoepwinkel!
wat een leuke jurken, maar niet in mijn maat, helaas.
Ben ook nog enkele bekende dames en 1 heer (hallo Arnout, je dacht zeker dat ik jouw naam was vergeten- het schoot me op weg naar de auto te binnen-) tegen gekomen, sommige meerdere keren tot vervelens toe, hè Caroline ;-). Het kraampje met quilts van McKenna Ryan was hemels, wat een leuk patroon is deze met die geit ik stond op het punt deze (enkel van de geit) te kopen toen ik afgeleid werd en nu pas besef ik dat ik het dus niet meer heb gekocht. Wel heb ik een enig lapje met bloeiende cactussen gekocht Nog even staan betten met Merel& Irene en Dorry, (die al weer bijna door alle stempels heen was) en tussendoor mijn keel gesmeerd met lekkere koffie.
"Is er nog wat nieuws onder de quiltzon" vraag ik me altijd af op zo’n quilttentoonstelling, maar nee, ik kon niks vinden waarbij ik dacht ooh dat is spannend en nieuw en hoe gaat dat. Veel quiltwerk met blingbling garens, maar dat was al, fel gekleurde scrappy quilts (met Kaffe Fasset-achtige lapjes) of juist heel romantisch scrappy, en vrij veel ronde vormen gezien, en die kennen we ook al jaren, net als de raw-edge applicaties en celtic glas in lood. Of heb ik iets gemist, dat andere dames wel iets vernieuwend zijn tegen gekomen? Vertel!
bij de uitgang van de zaal hingen een heleboel van deze jongens, schelpen denk ik van een textielartist -ik zal er morgen wel haar naam bij zetten- het leek allemaal van plissé stof, en zo mooi van kleur! Zou best mooi staan in onze hal.
De terugrit ging ook weer lekker vlot, met een uurtje was ik al thuis, en tuurlijk waren ze blij dat ik weer veilig was aangekomen; Suzanne had het niet eens gemerkt dat ik weg was geweest LOL. En toen ze het hoorde dus, was het eerste wat ze vroeg, "en, nog een lamp gescoord?" Die lamp is in het kader van Moederdag, ja, je moet wat he om zo’n aankoop te verantwoorden (voor mezelf).
Ik duik lekker in mijn luie stoel, even Medium kijken en quiltbladen doorbladeren.
LOL…. toch weer wat licht erbij!
Bedankt voor je uitgebreide verslag en de foto-reeks!
Erg leuk hoe je het verteld, mijn nek staat al weer goed, en die van jou?
Zo te lezen waren er meer bloggers dan ik gezien heb.