Vrijdagmorgen lagen Puk en Sherlock knus naast elkaar op de bank onder de veranda te slapen, maar het moment dat ik de schuifpui open deed wist Puk niet hoe snel hij naar binnen moest komen. Terwijl Jon controleerde of Fay zich wel goed had gewassen zodat ze naar buiten kon gaan zonder voor schandaal te lopen, huppelde Puk vrolijk naar de keuken.

Om alweer snel terug te lopen, want waar bleef Sherlock nou? Die zat gewoon nog lekker uit de vijver te drinken en Puk bleef binnen in het deurgat wachten tot ze samen aan tafel konden gaan.

De rest van de dag liepen ze allemaal in en uit, heerlijke vrijheid, iets waar hun familie in Canberra nu alleen nog maar van kan dromen. Ze zagen ze op het nieuws wel met een tuigje buiten aan een lijn lopen, de vernedering.

Vanaf gisteren was hij al in huis, de rookmelder voor op de 1e verdieping, op de andere verdiepingen hadden we ze al. Sinds 1 juli verplicht maar wel tegen het plafond en niet in de doos. Deze heeft een batterij die tien jaar meegaat, handiger dan die op de bovenste verdieping, daar moet elke twee jaar of zo een nieuwe blokbatterij in. Aan het begin van de middag besloot ik hem te gaan ophangen, eerst de handleiding doornemen, wel even opletten jongens. Je ziet Sherlock denken dat er vast iets lekkers in dat witte potje zit.

Oh, Fay komt er ook bij, even wachten tot ze goed ligt.

Jon luisterde of hij Puk hoorde aankomen, maar het bleef stil op de trap en ik kon beginnen.

Hij hing in no time tegen het plafond, de testknop indrukken was wel even schrikken, wat een herrie zo vlak bij je hoofd. De katten keken eerst toe, maar renden daarna naar beneden. Nou maar hopen dat de rookmelder niet naar beneden komt, maar als-ie dat doet (liefst niet ‘s nachts) dan zal ik hem met bijgeleverde schroefjes vast moeten zetten.

Vanmiddag kwam ik er eindelijk aan toe om aan de jurk voor Evelien te beginnen, Jon was zo opgewonden dat hij mocht meehelpen met speldjes aangeven, stof goed leggen, meetlint vasthouden en restjes stof controleren op speldjes. Hij liep voor me uit de trap op, liep nog een tijdje rond de naaimachine terwijl ik de overlocker klaar zette. Op mijn verzoek sprong hij van tafel af, en viel in slaap op de assistent-bureaustoel.

Wacht, even een close-up om hem beter te kunnen zien. De lichte haren zijn van Puk en een beetje van Fay, ze liggen hier ook graag

Vorige week -of was het alweer twee weken geleden?- kocht ik bij de stoffenkoning in Rucphen deze twee mooie stoffen van viscose; ik heb van dezelfde stof zo’n jurk en het zit lekker en voelt heerlijk aan als het bloedje heet is, absoluut geen plakstof.
Voorpand en achterpand zijn klaar (wijd uitlopende prinsessenmodel met steekzakken), morgen hoop ik hem af te maken, en als het goed is maak ik er nog zo een.