Sherlock en Jon jagen veel achter elkaar aan, meestal is het een gezellige boel, als Sherlock maar eens wist wanneer het niet leuk meer was voor Jon. Na een hele dag spelen durfde hij niet meer via de katteningang met plastic anti tocht klep naar binnen

Toen ik hierna de schuifpui opende stoof Jon naar binnen met Sherlock op de hielen nagezeten, en halverwege de kamer draaide Jon zich om en gaf Sherlock met een boze grom een draai om zijn oren. Een beetje beteuterd droop Sherlock af, ah zielig. ‘s Avonds bleef hij lang weg, Jon lag al lekker in de garage te slapen toen ik tegen middernacht bezorgd met de jas aan een blokje om maakte, en af en toe zachtjes “Sherlock” riep om mensen niet wakker te maken.

Daar kunnen de jongens die de laatste weekenden rond vier uur ‘s nachts lallend, schreeuwend en gierend van de lach op de fiets de rotonde drie keer nemen, krassend tegen palen, knallend tegen stoepranden en dan nog even een tijdje chillen vlak voor de deur van de overburen voordat ze met luidruchtige “Houdoe” hun eigen weg gaan, uiteraard sluipen ze dan heel stilletjes bij hun thuis naar binnen, want owee als ze hun ouders wakker maken. Wees maar gerust jongens, jullie ouders wisten al lang dat jullie in aantocht waren, net als de hele wijk. Maar goed, we dwalen af, waar was ik gebleven?

Sherlock kwam een half uur nadat ik thuis was miauwend aanrennen toen ik hem via de schuifpui zachtjes riep en piepte, jee wat een opluchting. Ik kreeg dikke kopjes en hard spinnend liep hij met me mee de bijkeuken in en door naar de garage. Daar werd hij gelijk door Jon besnuffeld, “Waar bleef je nou man, ik maakte me zorgen”.

Gisteren op dierendag speelden ze weer vrolijk in de tuin en door het huis, ze genoten van het droge weer en lagen toen het om vier uur begon te plenzen binnen te slapen, wat een timing.

De bananenplant en de kamerlinde staan voor nu even onder de overkapping, ze worden niet mooier van de harde wind en regen. Ik denk dat ik de bananenplant in de volle grond ga zetten en dan goed inpakken voor de vorst; de kamerlinde gaat over een week of twee naar binnen.