Sherlock is echt een nachtuiltje, zodra het schemert komt hij tevoorschijn; gisteravond stak hij zijn kopje vanachter de bank, grote ogen keken me aan en toen dook hij weer weg. Als je goed kijkt zie je zijn oogjes onder de rand rechts van de bankpoot 

Ik probeerde hem uit de tent vanonder de bank te lokken door een filmpje met vogel geluiden op te zetten, het werkte niet. Jon vond het wel leuk, tot hij de echte vogels zag, buiten

Met een verenstokje langs de bank lopend werkte ook niet, ook het meetlintje waar Jon gek op is had niet het gewenste effect, zal wel komen zodra hij minder bang is.

Hij had de hele dag onder de bank gezeten en zijn blaas zou vast op knappen hebben gestaan, dus ging ik in de krabpaalstoel zitten (de lichtgroene stoel bij de kast) zodat hij onbelemmerd de kamer uit kon komen. Jon kwam er gezellig bij liggen, kletsen (en Sherlock kletste terug) en kroelerig, maar toen hij Sherlock zag gromde hij wat. Na een tijdje wilde Jon naar buiten, aldus geschiedde. Kort daarna zag ik uit mijn ooghoek iets zwarts naar de keuken rennen, hij is watervlug.

Ik ging verder met de zwarte contourlijntjes tekenen, mooi op tijd klaar voor het volgende deel.

Na het maken van de foto’s zag ik dat ik een onderste vin was vergeten te omlijnen, grappig is dat hoe je dit over het hoofd kan zien

Sherlock zat op het dressoir in de logeerkamer toen ik voor het slapen gaan nog even naar binnen liep om de kattenbak te checken, ik begroette hem en even bleef hij zitten, maar toen rende hij rakelings langs mijn benen naar de andere logeerkamer. Toch nog te bang, maar het is een verbetering, in het begin dook hij onder het bed zodra hij me zag.

Toen het licht overal uit ging begon het gescharrel, het spelen met propjes en het balletje, en opeens hoorde ik hem onder ons bed lopen. Wat getrek aan een overhangende fleese dekentje dat ik op het voeteneinde had gelegd voor het geval hij het lekker zou vinden om er op te liggen, en opeens voelde ik hem op het bed lopen. Hij schrok van een bewegende voet, sprong van het bed af, maar later voelde ik hem weer op bed, en hij liep zelfs tot aan mijn hoofdkussen, spannend 🤭 Hij sprong er af en ging op de vensterbank zitten. Ik heb hem daarna niet meer gehoord of gezien, en nee, hij kan nergens naar buiten dus hij moet ergens binnen zitten. Ik vermoed onder de bank, de voering aan de onderkant zit los en zo kan hij er in kruipen en op de voering die wel vast zitten lekker liggen.
Ah en terwijl ik dit blogje wil afsluiten hoor ik gescharrel vanonder de bank komen, hij lag idd in de bank 🥰 Ik ga even kletsen tegen hem, even de nacht doornemen.