Miepertje

Vannacht maakte Sherlock me wakker toen hij weer een pingpongbal de trap af duwde, ik hoorde hem daarna boven nog spelen maar niet naar beneden komen, en overdag kwam hij niet meer vanonder het bed vandaan. Jullie voelen de maar al aankomen zeker?

Na het avondeten ging ik weer naar boven met een restje rauwe varkenshaas om hem te verwennen. Jon liep achter het geurspoor aan en kwam de kleine logeerkamer in waar ik dacht dat Sherlock onder het bed zat. Ik ga niet elke keer plat op mijn buik om hem te zoeken,  Jon wel; hij liep snuffelend de kamer door, af en toe miauwend tegen mij (dacht ik), en opeens kwamen er kleine miepmiauwtjes uit de andere slaapkamer.

Zowel Jon als ik keken vanaf de overloop naar waar het geluid vandaan kwam, Sherlock zat al die tijd dat ik tegen het bed praatte op de vensterbank in de andere kamer. šŸ˜‚ hij sprong al miepend op de krabpaal en keek vragend naar Jon, die begon te grommen toen hij oogcontact maakte met het ventje. He, net nu ik mijn mobieltje beneden had laten liggen.
 Sherlock sprong op de grond, Jon schrok, en geĆÆntimideerd door dat kleine ventje nam hij de benen. Sherlock stapte in de doos onder het bureau, nog Ć©Ć©n klein miepje en toen was hij stil.
Ik probeerde daarna Jon nog naar boven te lokken maar hij zat net zo lekker in de doos van Cool Blue. Katten en dozen. 
FE0D05A9-F50E-409B-9B41-BA1BA8847A94
Zucht. Morgen proberen we het gewoon weer. 
En tussendoor heb ik wat gekliederd met kleurtjes
257FBC01-918B-4260-A5C6-7C041B96A9D2
Nu nog alles omlijnen
F997D93C-051D-4D06-9F13-3D7830256C3E
Heb nog veel te doen
C1A83A60-7569-45C6-B734-F31ACF76BC32
voordat de 1e juni het volgende deel uitkomt.

Update voor het slapen gaan: ik ging nog even naar boven om te kijken of er nog iets in de kattenbak zat, en liep al kletsend rond toen Sherlock vanachter het gordijn terug begon te kletsen. Awh šŸ˜ Ik pakte een snoepstaafje uit de la en legde een stukje neer op de krabpaal en ging in het deurgat staan om hem niet bang te maken. Hij at het gelijk op. Ik ging op de bovenste trap tree zitten om minder bedreigend groot te zijn, en hield zachtjes pratend een stukje snoepstaaf tussen mijn vingers. Heel behoedzaam en heel langzaam liep hij naar me toe en pakte het stukje en at het op. Ik smolt. Al kletsend wilde ik hem nog een stukje aanreiken maar hij schrok van een geluid van beneden en dook in de andere kamer. Jon kwam miauwend naar boven, weer reageerde Sherlock door hele lieve miauwtjes te geven. Helaas blies Jon, ik heb Jon nog even aaiend vast gehouden om hem te kalmeren, en liet hem toen weer gaan. Sherlock was toen op het quiltje op de grond gaan liggen en keek me nieuwsgierig aan.

Op mijn knieĆ«n in het deurgat zittend pakte ik het lange stokje met veren en na het een paar keer vlak langs hem te hebben gezwiept begon hij er mee te spelen. Jongens jullie willen niet weten hoe blij ik was.  Ik hoop zo dat Jon zā€™n angst voor de nieuwkomer kwijtraakt.
En terwijl ik dit typ hoor ik Sherlock boven miauwen, hij stond net al op de overloop naar beneden te kijken toen ik met Jon speelde voordat ik Jon naar buiten liet. Allemaal heel erg spannend.

4 gedachten over “Miepertje

  1. Marianne

    Och wat hoop ik dat het allemaal goed komt met die twee!
    En wat een engelengeduld heb jij, Shirley! Ik hoop dat Jon en Sherlock dikke vriendjes worden! Dan worden al
    jouw goede zorgen beloond!

  2. Miranda

    Yes, eindelijk! Ik zit al met een big smile šŸ˜Š op mijn gezicht, terwijl ik het lees. Kan me voorstellen dat het voor jou een verademing is, om eindelijk vooruitgang geboekt te hebben. Nog even, en dan ook zal het vast goed komen tussen de twee soortgenoten.
    En wow, wat wordt je Australische reef prachtig šŸ˜. Echt kwijlen… Succes met de steeds groter wordende cirkel!

Reacties zijn gesloten.