Zoals op dit plaatje, zo voelt het aan als ik bij de fysio op tafel lig

op die behandeltafel lig ik dan wel een half uur met mijn gezicht in een gat, zodat al het bloed gezellig naar het laagste puntje kan zakken, en al het vocht uit mijn ogen en sinusjes ook, want ik heb meestal na een kwartier een zakdoek nodig om even te toeteren. En na afloop loop ik nog minsens een half uur met de afdruk van de handdoek die de rand van het gat had bedekt op mijn gezicht; dat plus een knalrood gelaat en mijn haren in de slaapstand (recht omhoog) moet er heel gek uitzien, gezien de reacties van mensen die ik na afloop tegen kom in de gangen bij de fysio op weg naar de uitgang. Als het maar helpt, toch? Nou, en dat doet het gelukkig, als het maar niet zo pijnlijk was, want die fysiotherapeut weet de plaatsen wel te raken zeg; ik lig daar met zweet op mijn lijf, kreunend en steunend, met de therapeut maar als een mantra roepend "Pijn is fijn!". Ja, als je ermee ophoudt wel.