Zo voelde ik me gisteren tot een uur of vier, nergens zin in. Ik was moe, had veel last van tinnitus, voelde een druk op mijn oren en een zwaar hoofd, en dat alles na een drukke maandag en een slechte nacht. Tot zover mijn klaagzang.
Het eerste deel van dit blogje heeft een hoog “Sophie en de kleren die ik heb gemaakt” gehalte, daarna volgt de tuin, stukje van een egel naaien, wat Trade Winds borduurwerk, en de drankkast. En we sluiten af met Sophie’s show&tell. Zeer divers.

Er werd gevraagd om een foto van Sophie in haar drakenjas, bij deze:

De stof is softshell, het zal wel wat soepeler worden door het dragen hopelijk 😬

Eergsteren (maandag)  was ik een hele dag bij mijn kleindochtertje aan het oppassen, Tim kon gelukkig van huis uit werken, hij was even beneden voor de lunch en om af en toe drinken te halen. En bij mijn aankomst brachten we samen het vrij nieuwe matras (van ons inmiddels verkochte logeerbed) voor Sophie’s grote bed naar boven die Evelien en in de avond tevoren in mijn auto hadden gepropt geschoven.

Dankzij het touw die we rond het in een dekbedhoes gestopte matras hadden gebonden was het kolos redelijk hanteerbaar, het naar boven brengen was mij 100% meegevallen. Tim’s voormalige werkkamer is nu de babykamer en is zo goed als klaar, Sophie slaapt hier voorlopig in haar peuterbedje tot haar slaapkamer klaar is; Tim heeft de muren geschilderd, een muur is knalgeel 😍en de meubeltjes moeten er nog in.

Sophie droeg maandag de kleren die ze vorige week zaterdag van mij had gekregen

ze trok ze vorige week bij binnenkomst gelijk aan, en heeft er toen ook in geslapen, lekker warm en zacht

Het was een feestje om te naaien, zo’n lekker zachte stof met een schattige print

Het volgende kledingstuk – een tuinbroek- was vorige week dinsdag al klaar, Jon had goed zijn best gedaan en ik was zo lekker bezig dat ik de tijd was vergeten en pas tegen etenstijd bedacht dat ik naar fitness had gemoeten.

En twee dagen later lagen na een bezoekje aan de Stoffenkoning weer setjes geknipt klaar.

Sherlock hield de stof op tafel

Van het monster stofje had ik genoeg om twee leggings en een shirt te maken

Om aan mijn broodnodige beweging te komen heb ik om de dag blad geveegd voor en achter het huis en van het grasveld,  zakken vol knisperende droge bladeren die in de bladkorf en een grote “bladbewaarzak” belandde, of in de groencontainer, want vol is vol. Dit lag er de volgende dag alweer.

Het mandje met cyclamen welke ik vorig najaar had gekregen was weer volop aan het bloeien,

ik denk dat ik na de winter de cyclamen in de bak bij de gele klimroos ga zetten, want het mandje begint aan de onderkant al uit elkaar te vallen. De roos staat in de lichtgrijze ronde bak naast het pad links in beeld half achter de bruine stam van de pruim.

Het tweede egeltje is in de maak, ik heb over dit stukje bijna twee uur gedaan, niet goed opletten en verkeerd om naaien, het viel niet mee. Ik durfde het niet meer op maat te snijden toen dit deel klaar was, voor het geval ik het zou verprutsen.

Morgen (vandaag dus)  ga ik hier wel verder aan werken.

Ik werkte tussen alles door ook aan de trade Winds quilt, eerst van vilt de basis van de anemoon vastgezet (die rose Medusa-vlek op de oranje bol)

En versiert met couching steekjes in een verloopgaren,

Na het maken van de ronde bol= mond en tevens anus van de anemoon (wat ben ik blij dat ik geen anemoon ben) in het midden met een trellis stitch, mocht ik de tentakels maken met heel veel woven picot stitches, oh joy.
De opzet met een kaartje er onder zodat ik niet met de naald vilt of steekjes vastnaai

En zonder het witte kaartje en de naald in de punt de laatste paar heen en weer weef slagen maken en afhechten op de achterkant en gelijk door naar de volgende

Een paar dagen later was ik op de helft,

En weer een paar dagen later klaar! Ellie zit tegenover me en we genieten van thee, gemberkoekjes en lekker bezig zijn met onze hobby.

Op naar het volgend blokje, met visjes 😍

Zondagmiddag deden we een greep in de drankkast, mijn hemel wat staat die vol!

Moet je weten dat ik hooguit eens in de paar maanden een bodempje gewone Baileys met ijsklontjes neem, of een scheutje aardbeien Baileys over het ijs. Ik kom zelden in deze kast. We zetten alles op tafel, oei. Waar is dat feestje? Hier is dat feestje!

Heel veel flessen die na de verhuizing niet zijn aangeraakt, zelfs nog een fles sinaasappel likeur van 2002. Google werd geraadpleegd wat betreft houdbaarheid en manier van bewaren, sommigen hadden na opening gekoeld bewaard moeten blijven, of opgemaakt worden binnen korte tijd. Ojee. We zijn al jaren door het oog van de naald gekropen, spelend met ons leven.😱
Hier wat zeker weg kon; het was dat de kastdeur altijd dicht stond, anders waren ze vanzelf al weggelopen.

Ik wilde enkel de flessen houden die ik gebruik voor het koken en bakken, en een paar flessen van wat we wel eens drinken op feestjes en partijen. En zo ziet het er nu uit, nog steeds veel, maar wel overzichtelijk.

De keuken rook naar een kroeg dat zwaar ontsmet was nadat alle drank in de gootsteen was gegoten, grote vlokken bezinksel, stroperige likeur en ook gestolde likeur die zich niet liet uitgeschenken, vreselijk. De lege flessen bracht ik gelijk naar de glasbak, opgeruimd staat netjes.

Maandag vlak voor de lunch wilde Sophie haar nieuwe kleren aan

En na een ongelukje kon ze ook de tuinbroek aantrekken, ze vond deze wel heel erg leuk, net als de boer in het boekje dat ik haar net had voorgelezen.

Maar toen ik dit tuinbroekje in gebruik kon observeren bleek dat het niet echt handig was dat ze de sluiting niet zelf los kreeg, en toen later tijdens het spelen de klemmen van de sluiting steeds open gingen en de banden los schoten, was wat mij betrof de lol er wel van af, zo onpraktisch. Een klem was helemaal lam na de zoveelste keer vastduwen, en gelukkig vond Sophie het niet erg dat ik de tuinbroek weer mee naar huis nam om anders te maken. Evelien zou over twee dagen bij hun komen en zou hem dan terugbrengen.

Ik kon bij thuiskomst gelijk aan tafel aanschuiven, en daarna uitbollen met de katten naast me.

Ik kon geen andere praktische en ook nog mooie oplossing bedenken voor de bandbevestiging van de tuinbroek en besloot er een gewone broek van te maken, en maakte gelijk de Bordeaux rode broek ook af.

Deze is van ribtricot, zacht, stretchy en soepel en toch warm. De zak met het gele vlindertje van de tuinbroek zal ik wel op een ander kledingstuk zetten, misschien op een gilletje van spijkerstof dat ze dan op haar spijkerbroek kan dragen.