Toen de kinderen amper heb ABC onder de knie hadden, kregen ze op school muziekles, eerst 3 jaar of zo theorie, en daarna mochten ze een muziekinstrument uitkiezen. Voor Evelien werd dat een keyboard van een paar honderd gulden met alle toeters en bellen die er op zaten, en voor Tim een drumstel, ook niet goedkoop, en Suzanne een elektrisch gitaar. Maar goed, je wilt dat de kinderen zich kunnen ontplooien en dan mag het een centje kosten.

Voor de keyboard maakte ik van dikke nepleer een bescherm/draagtas, die bijna groter was dan het kind zelf, en als er dan optreden op school was waarbij de aanwezigheid van het instrument nodig was, dan kon hij veilig achter op de fiets vervoerd worden; de gitaar was nog mobieler, past met gemak op de rug.  Het drumstel was een ander verhaal, daarvoor moest alles uit elkaar gehaald worden, meerdere malen 2 trappen op en af en dan achter in de auto geladen, je had geen fitnesstraining nodig nadien.

Op locatie moest dan alles weer uitgeladen worden en opgebouwd, en na afloop idem dito, inclusief al die trappen weer op en af sjouwend. Jullie snappen dat Tim bar weinig met zijn drumstel op stap mocht van me tot hij een rijbewijs had en alles zelf kon doen. Maar goed, drumstel was eerder weg dan dat het rijbewijs binnen is, dus dat probleem hebben we niet meer. Trouwens, waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan, en dan heb ik het niet over de Cajun die hij heeft, maar kijk eens naar dit filmpje: