Gisteren waren we op de bijna jarige verjaarsvisite bij Yvonne en Tim, en nu kan ik mijn maaksels van afgelopen tijd laten zien; de bijna jarige job had eigenlijk geen wensen, en toen ik hengelend naar een idee hoorde dat ze haar Action haaknaalden in een doosje bewaarde wist ik het al, ik zou een etuitje maken. Bloemetjesstof vond ze mooi, makkie, toch? Ik begon met het lapje waarvan ik dacht dat ze die wel mooi zou vinden,

bestelde bij Wolplein.nl van verschillende merken goede haaknaalden (die van de Action ken ik niet, maar van deze weet ik zeker dat het tophaaknaalden zijn)

en gebruikte ze als maatje voor de insteekrand, want ik werkte zonder patroon.

Extra breed insteekzakje voor kleinigheidjes, en de grotigheidjes kunnen in de hoge insteekvakken die achter de groene stof schuil gaan.

Flap dicht tegen het uitvallen van de naalden

zodra de etui in delen is omgevouwen en met klittenbandsluiting dicht zit. Echt een beauty

Maar wat nou als ze deze kleuren niet mooi vindt, 🤔 en stiekem fel wel mooi vond, dus maakte ik er nog eentje, waarbij Sherlock hielp met de bies op z’n plek houden,

Terwijl Jon beide keuzes overwoog, heel gezellig zo

Deze maakte ik iets smaller en als experiment had ik een doorzichtig vakje gemaakt met klepje,

Vanwege de stuggere versteviging was een biasbandje rondom ter afwerking de enige optie

en hij vouwde makkelijk in drieën

Vrijdag sloeg de twijfel wederom toe en maakte ik een derde etui

Van Japanse stof

Ook mooi en elegant

Alles bij elkaar ingepakt met de haaknaalden in de eerste gaf ik het aan de bijna jarige job, met de woorden “wie van de drie.” Niet helemaal correct, aangezien het om voorwerpen ging en niet om personen, en het dus “welke van de drie” had moeten zijn. De felgroene viel af, zoals manlief en ik al hadden voorspeld, het werd de bovenste, dus mijn gevoel was goed. Met het vastpakken van een haaknaald viel het haar gelijk op dat hij zo licht was. Fijn zo, en hopelijk gaat het hiermee haken van de amigurumi beestjes ook prettig. Het was gezellig en de tijd vloog helaas veel te snel om.

Het Japanse etuitje ging met Evelien mee naar huis, ze had wel een etui voor lange breinaalden, maar geeneen voor haaknaalden. Niet dat ze haakte, maar toch. Wel leek het haar een ideale etui voor haar penselen en kwastjes en make-up, dus huppetee mee naar Amsterdam.

Suzanne kreeg jaren geleden voor haar verjaardag deze al van mij, de trouwe bloglezers kunnen het zich misschien nog wel herinneren. We deden toen samen mee met de haak-along van Tertia en Jolanda”. Zo leerzaam, al die verschillende steken.

Uiteraard van poezenstof. Ja, met het dichtklappen van de etui zag ik toen al dat ik de volgende keer beter op de richting van de prentjes moest letten 😅

Voor mezelf had ik een half jaar eerder deze gemaakt voor mijn rondbreinaalden, en later werd hij verder gevuld met haaknaalden.

Heel handig.

Het was leuk om etuitjes te maken, en ik zag nog een handige buidel op internet om haak- of breiwerk in te stoppen om mee te nemen of om tussendoor in op te bergen (zodat de katten er niet mee aan de haal gaan) , ik denk dat ik hier ook eentje van ga maken, kijken of het me lukt zonder patroon te maken, anders moet ik op zoek naar een goed patroon. De keuze is reuze op de www.