Sherlock vindt het zo gezellig als Jon binnen is

Lekker aan de tenen ruiken, stiekem vind Jon het wel fijn

Ze kijken betrapt

Ik laat ze maar even met rust en ga uitgebloeide geraniums kortwieken zodat de bloeiers beter tot hun recht komen, de lila Campanula, donker paarse Salvia en de rose bloeiende Heuchera

Dit is van de andere kant bekeken, genomen na het vormsnoeien van de bolvormige Euonymus

Hier zie je hem wat beter, achter de grootbladige ex-kamerplant die nu al tot knie hoogte is gegroeid.

Een in het oog springende bloem is die van de gele schijnpapaver, zolang je de uitgebloeide bloemen (zaaddozen) er uitknipt blijft hij heel lang bloeien. Tot je het beu bent, en dan is het snel gedaan. Rechts van dit plantje zie je een stuk van de witte baksteen waarmee ik de pruim assisteer met takken horizontaal te houden, later in de blogje meer hierover, maar dan weet je in ieder geval over welke steen ik het heb.

En toen zag ik deze eendagsbloemen in rose en paars naast elkaar, huh?

De blauwe versie stond al een tijdje in onze tuin, maar de knalroze kan ik me niet herinneren

Ik weet wat me te doen staan komende tijd, straatjes schoonmaken

Ja meervoud, helaas

Jon -die bij de schuifpui stond te mekkeren toen hij me zag, stel je voor, een tuin inspectie doen zónder hem, tssss- wilt me wel helpen, maar nu even niet

De pruim waarvan ik na het planten gelijk een paar verticale takken terug knipte

heeft mooie zijscheuten gemaakt, ik laat ze nog lekker omhoog groeien en zal ze in het najaar ook omlaag buigend vastbinden aan de steen, net als ik bij de onderste takken heb gedaan.

En kijk, er zitten al een paar pruimen maatje kers aan de boom

Weer binnen want zo warm, ik heb nog “even” alle dikke takken van de bolacacia van de snoeibeurt na de winter door de hakselaar gegooid, ze lagen achter de container en naast de droogmolen tegen de beukenhaag aan. De takken(stammen) die er nu nog liggen mogen zijn te dik voor onze hakselaar, die geen moeite heeft met takken van 5 cm dik

Rechts er van was de groentenbak die kattenbak werd en waar ik wel vrede mee hebt, liever daar dan bij een ander in de tuin, ja toch? Ook hier moet ik het pad langs het huis schoonmaken.

Jon kijkt toe hoe Sherlock speelt, het ziet er heel uitnodigend uit, maar hij heeft er ook al een hele dag van spelen opzitten

Sherlock weet het nog niet-gelukkig- maar donderdag kan ik een speciale kooi halen bij de dierenkliniek om hem in te stoppen, en dan gaat hij onderzocht worden door de dierenarts die gespecialiseerd is in tandheelkunde. Hij stinkt nog steeds enorm uit zijn bekje en daar moet naar gekeken worden, en als het niet van zijn gebit of tandvlees komt, kunnen ze gelijk verder onderzoeken waar het wel vandaan komt.

De dwangkooi heeft een schuifbaar binnenwandje waarmee ze Sherlock klem kunnen zetten tegen een kant, om hem dan door de tralies heen een sedative schotje te geven, want als ze hem willen vastpakken gaat hij zeker weten helemaal flippen. Ik hoop dat hun kooi een gladde bodem heeft ipv gaas, want dat zit toch niet lekker.

Ik kan hem nu al oppakken en een tel of tien vasthouden, hij begint zich hierbij al iets meer te ontspannen, ik hoop dat ik hem donderdag begin van de middag (nuchter) in de kooi kan stoppen, Jon zal mij hierbij moeten assisteren.