Om half 10 kwamen mijn ouders weer, ik zat net aan de thee in mijn stoel toen ze binnen kwamen. Mijn vader had als vanouds een krantenartikel mee voor Perry over postzegels en mijn moeder had een voor ons nieuw quiltblad mee (een oude Aussie blad) en zo zaten we gezellig te lezen en te kletsen terwijl de regen tegen de ramen kletterde.

Zipje zat voor het keukenraam te mekkeren, kletsnat en met modderpootjes kwam hij binnen, mij dankbaar een dikke kop gevend voordat hij doorliep naar de garage waar een volle etensbak op hem wachtte. 2 uur later zat Zipje alweer buiten op het vensterraam bij de keuken, gek beest, waarom niet bij de voordeur wachten, lekker onder de afkapping?

Ik voel me vandaag eigenlijk net als gisteren, niet vermoeider of zo, maar wel bewust dat mijn weerstand vandaag op zijn laagst is. Heel gek idee trouwens, net alsof je ergens op zit te wachten maar niet weet waar op. Ja, ik ben wel weer wat haar verloren, de stoppeltjes lagen in de wasbak toen ik zo over mijn hoofd wreef. Mijn hoofd begint al aardig te glimmen.

Maar verder niks gebeurt vandaag dus, wel als een blok geslapen na het middageten, met Zopje naast me die af en toe flink aan het zuchten was. Het is ook een zwaar leven als kat, slapen, eten,
beetje broertje pesten en frisse neus halen.

De Bofrostwagen kwam vandaag en ik had een lijstje gemaakt met allemaal gezonde en lekkere (soms minder gezonde) dingen. Hij moest lachen om mijn lijstje want hij had de oude diepvrieskist bij de oprit zien staan (zou vandaag opgehaald worden) en vroeg of het een grote diepvrieskast was die we nu hadden. (ik had bij de laatste keer heel weinig besteld,en gezegd dat dit was omdat we een diepvrieskist moesten leeg eten omdat er een nieuwe diepvrieskast ging komen) Nou, de bestelling pastte net in de kast, en het was leuk om de laden zo te vullen. Ben benieuwd wat we morgen gaan eten, mama mag een keer kiezen.

Vanavond heb ik mama geholpen met haar misteryquilt; ze had blokjes met de machine aan elkaar genaaid en de naadjes klopten niet helemaal, waardoor de maten verschilden. Dus uitgehaald en nu zaten we met de hand de boel weer in elkaar te naaien. Ik ben na 1 diamand-achtig blokje al gestopt, mijn vingertopjes gingen teveel tintelen waardoor ik de naald niet goed voelde.