Laat ik een keer beginnen met nieuws van het geneeskundig front van onze oudste, ze is voor haar 1e tentamen geslaagd met een 7, 1 foutje minder en ze had een 8 en dus gaat ze zodra ze d’r tentamenpapieren in handen heeft alles natellen, want volgens oudere studenten worden er vaak telfouten gemaakt in het nadeel van de studenten. Maar ook een 7 is grandioos, gezien het feit dat dit een loeizware opleiding is. We zijn dan ook berentrots op onze dochter!

Vandaag heb ik dan de bies op de zwart-witte quilt gezet, en deze keer heb ik hem met opzet op de voorkant vastgespeld en gestikt ipv op de achterkant. Today I’ve put on the binding on the black& white quilt, and I’ve done it a bit different this time; I’ve sewn it on the front Ik wilde nl daarna de naar de achterkant omgeslagen bies Pinned the binding down on the back via de voorkant in de ditch vast stikken, gewoon met een rechte steek. And stitched in the ditch on the front, and by doing so fastening the binding to the back. Normaal zet ik hem op de achterkant vast, sla hem om naar de voorkant en zet dan de boel met een zigzagsteekje vast. Voor mijn gevoel gaat hij dan sneller ‘lubberen’, ik wilde het gewoon een keer anders doen, en het bevalt me wel, het stikwerk valt niet op. I like the result, the stiching doesn’t show, it’s looking nice and smooth Hij zit er mooi glad op, en het vaststikken in de ditch ging lekker, ook al moest ik wel mijn tempo wat verlagen, om netjes in de ditch te blijven. En een enkele keer zat de stof op de achterkant niet naar mijn zin, er piepte af en toe een stukje naad via de bies naar buiten, It went fast, even though I needed to undo some stitching, because of backing peeping out of the binding en dat haalde ik gelijk weer uit om ondergestopt weer opnieuw vast te stikken. Ook zaten er een paar van deze ‘halen’ in de stof, kan heel goed dankzij Zopje komen, and for the rest I did some repairwork, like these tuffs of thread, no doubt Zopjes worken met een klein remailliernaaldje heb ik de draadjes weer onder de wol gekregen. With a remaillierneedle it was easie to work under, you can always use a big-eyed needle instead

   I use it to repair very finely knitted clothes. Heel handig ding, ook om ladders in vestjes op te halen. De quilt zat nadat hij af was nog hartstikke vol met die plastik Micro-stitch dingetjes (hebben die ook een naam?) en daar ben ik nog 2 uur zoet mee geweest om ze te verwijderen. Maar nu ligt de quilt op bed, hij ligt mooi, maar Tim had er even geen oog voor, te druk  bezig in een on-line gevecht met een andere gozer. Removing the Micro-stitch thingies took me over 2 hours, what a drag! Tim didn’t have time to check it out when I took this picture, he was too busy playing on line with an other guy.

Vanavond zijn we naar de opera Carmen geweest Tonight we went to the opera Carmen                     Suzanne was mee en zat te genieten, haar eerste kennismaking met deze opera was toen ze 5 was en ipv een videoband van Bert Visscher deze opname van Carmen opzette, met Placido Domingo. Ze verstond er geen hout van, maar vond het prachtig, de tape werd grijs gedraaid. Haar aanwezigheid in het theater vanavond bracht de gemiddelde leeftijd fors omlaag, de zaal zat vol hoogbejaarden. Jammer dat ze massaal aan de verkoudheid zaten, mijn hemel wat een gehoest! Naast Perry zat een man die heftig naar uiensoep stonk, en zo hebben we allemaal wel wat. Het voordeel van al die oude mensen in de zaal is dat je in de pauze als eerste bij de bar bent voor de koffie, je loopt ze met gemak er allemaal uit, lachen! Ook bij de garderobe waren we als een van de eerste aan de beurt, een paar andere jongere mensen waren sneller. De opera zelf was mooi, door een Roemeens (Nationale Opera Timisoara) gezelschap vertolkt alleen jammer dat de stem van de toreador zo bizar slecht was, hij miste kracht om boven het orkest uit te komen. 

hier nog een Carmenfilmpje