Ik sta net op het punt om op de fiets naar het gemeentehuis te gaan om wederom een nieuw saverpasje aan te vragen (weet niet meer waar die andere ligt), begint het helemaal dicht te trekken en de wind trekt nog harder aan. Dan ga ik vanmiddag wel, zodra ik Suus naar school heb gebracht. Toen ik net via de telefoon een melding maakte van het kwijtgeraakte pasje klonk de telefoniste van Saver een beetje bitsig: "En u heeft hem nog maar net van januari!", alsof ze hem zelf moest betalen. "Ja, kan ik niks aan doen dat ik zo vergeetachtig ben dat ik niet meer weet waar ik hem heb gelaten.", stom dat ik ook nog tekst en uitleg gaf. "Maar als ik het pasje blokkeer en u vind hem terug, dan heeft u er niks meer aan he.", zei ze terug. Ja daaag, dat snap ik ook wel, en ik zal voortaan heel braaf zijn en het nooit meer doen; dat zei ik natuurlijk niet, ik ben vriendelijk gebleven en heb haar bedankt, ze maakt vast wel ergere dingen mee, met nog blondere mensen. Als dat kan.

Kennen jullie de uitdrukking "Driewerf shit"? Kan zijn dat ik de enige ben die dit af en toe roept of denkt, maar gisteren was zo’n dag. Luister en huiver.

Suzanne en ik stapten om 8 uur de deur uit, de regen en harde wind in op weg naar de auto, die niet open wilde gaan toen ik met mijn sleutel flashde. Ik dacht dat de batterij van de zender van mijn sleutel leeg was, dus vloog snel naar boven om mijn reservesleutel te pakken, maar helaas reageerde de auto daar ook niet op. Dus auto met sleutel opengedraaid en met het contactslot omdraaien bleek de accu leeg te zijn. Gelukkig kon ik de auto van Perry even gebruiken, en bij thuiskomst heb ik mijn auto op de acculader aangesloten. Zo blij dat we een acculader hebben, een oude van mijn vader die hij nooit meer gebruikte.

Tuusen de middag was Witje zo aan het zeuren dat ik hem even in de garage had opgesloten, en de tussendeur naar de bijkeuken had ik ook maar dichtgetrokken, zodat ik zijn gekrab aan de garage-bijkeukendeur niet hoefde aan te horen. Jaja, mijn lontje is nog een beetje kort, nog een paar dagen en dan gaat het weer goed met me. Laat me even uitpraten ja. Dus toen ik een half uurtje later in de bijkeuken moest zijn rook ik een duidelijke gaslucht, Perry rook niks en Tim die net thuiskwam ook niet, allicht niet, deuren open, mensen die in en uit lopen. Ik heb de loodgieter gebeld en een uurtje later kwam hij binnen, via de garagedeur, samen met Evelien die net thuis kwam. Ja, het was weer dat leuke kereltje en Evelien gaf blijk van goedkeuring toen ze langs hem liep en naar boven ging. Hij ging voortvarend aan de slag met de HR ketel in de bijkeuken en jawel, afvoer bleek keiverstopt. Toen dat opgelost was ging hij er weer vandoor, en gelijk vroeg Evelien of ik een foto van hem had gemaakt. DUH, ik ga echt geen foto maken van iemand die hier staat te werken, tenminste, niet zomaar.

Dat was de tweede shitwerf, nu komt nog nummer drie:

Toen ik ’s morgens Suzanne naar school bracht zag ik dat vandaag in onze straat de papiercontainers geleegd ging worden en natuurlijk vergat ik hem aan de straat te zetten, en daar kwam ik dus achter toen alle bakken al leeg en omgewaaid over straat lagen. Balen want onze papiercontainer is al tot de nok toe gevuld; dat wordt dus papier overhevelen in de container van ons oude huis, want naar de vuilstort brengen kan niet: geen pasje. En zo is het cirkeltje rond.

Rollende ogen bij Suzanne als ik de autoradio niet aan de praat krijg, "daar heb ik de code voor nodig en die staat op een pasje…." "Nee he, je gaat me toch niet vertellen dat je dat pasje ook kwijt bent?" oboy, verder zakken dan dat kan haast niet, maar 1 troost: mijn pinpasje en chippasje heb ik nog wel, alleen werd het chippasje geweigerd bij de Scheldetunnel wegens ongeldig pasje, ook bij het proberen op te laden. Gelukkig deed mijn creditcard het nog wel. Wat heb ik met pasjes? Of hebben pasjes wat tegen mij?