Nou ja, ‘dagje’, 2 uur zijn we in Brielle geweest , en toen reden we alweer naar huis, maar het was alles bij elkaar een heerlijke dag! Het begon met het uitpakken van de Elna voor mijn moeder, met uitleg (de handleiding zat er ook bij), het aaien en inpakken van de huizenlapjes   die mijn moeder voor mij had klaarliggen, jeetje wat een verwennerij, en daarna -tussen de slokken koffie door- ook nog even snel naar de naaikamer om haar 1e aan elkaar gestikte rij variahex (voor op bed) te bewonderen, de rest van de blokjes liggen elders, er moest ruimte gemaakt worden voor de bouwstraat 🙂

  ooh al die prefab onderdelen, wat leuk! Je kan duidelijk zien dat mijn moeder gek is op paperpiecen.

Je zou haast vergeten dat we nog naar Brielle moesten gaan, voor de ‘quilters outlet’, we kletsten wat af onderweg, en dan vliegen de 3 halve uren zo voorbij, en toen we daar aangekomen waren, na een mooie toeristische route, dwars door de polders en met het zonnetje dat al voorzichtig door de wolken begon te schijnen, stond de winkel bomvol!

Geen nood, eerst even een kopje koffie drinken en een hapje eten bij de zaak waar we jaren geleden met onze eerste quiltshop-hop dag ook hadden gegeten. Wonderbaarlijk genoeg -want een oriëntatievermogen van een demente postduif- wist ik precies waar deze tent stond, kan ook niet echt missen, bruggetje oversteken en straatje doorlopen tot je links af kan. Zo blij dat ze nog dezelfde geuzenschotel hadden, super!  In afwachting op het eten zaten we ons er al helemaal op te verheugen, en het smaakte net zo lekker als we het ons herinnerden

Met volle maag tegen de wind in naar de quiltwinkel, het was er nu gelukkig rustig, en we konden op ons gemak lapjes bekijken; 
bij Sandra gingen ze op gewicht over de ’toonbank’, en bij de andere toko waren ze per FQ, F8 of Jelllyroll geprijsd, ik zag geen wollen tussenvulling op de rol (niet iets waar je overheen kijkt), en heb ook vergeten er om te vragen. Allebei happy met een tasje vol kleine lapjes en iets grotere kleine lapjes gingen we weer naar de auto, op weg naar Roosendaal. Mijn moeder stond er op dat ze daar met de trein naar Goes zou gaan, ze vond het onzin dat ik de lange rit terug naar Hoek plus de rit dan weer naar huis nogmaals zou maken. En zo stonden we een uurtje later aan tafel in onze kamer lapjes te verknippen, we gaven mekaar een stuk van de net aangekochte buit, voor de huisjes, onderwijl onze koffie opdrinkend.

En dit is mijn buit, met strookjes van mijn moeder, en haar buit ziet er ook zo uit, ongeveer. Van deze stapel ga ik ook lapjes en stroken snijden voor de ruil in Laag Zuthem, aanstaande zaterdag. Er is nog steeds plaats op deze bee, dus wil je ook komen, ga dan gauw naar haar site en geef je op.

Om half 4 zette ik mijn moeder af op het station, en bleef wachten tot ze de trap op en uit het zicht was verdwenen, eer ik naar huis ging, en wat schetste mijn verbazing? 3 kwartier later belde ze al dat ze thuis was! Op het station op Goes aan gekomen was ze een dorpsgenoot tegen gekomen die haar een lift met de auto aanbood, en haar thuis afzette, wat een geluk! Ik had toen net het eerste raampje al klaar van de 4 uur eerder aangeschafte stof, kon het niet laten.

Het was, zoals ik al zei, een heerlijke dag, hij begon met miezer regen, en eindigde met zonneschijn!
Ik neem nog een pepermuntje