Bij SewCalGal is gisteren een
van start gegaan welke mij enorm aanspreekt, het betreft namelijk rood-witte quilts. Meedoen kan, klik hier! Er staan al hele mooie rood-witte quilts bij de deelnemers, smullen! Ik heb mijn huizenquilt aangemeld, die past er mooi bij lijkt me, er staat nog een schoolhouse quilt bij!
Ik denk dat iedereen wel verzuchtend de hoop uit spreekt ooit nog een bepaalde quilt te kunnen maken, voor mij was dat deze rood-witte huizenquilt.
Ik riep het al jaren, en pas toen ik een schoolhouse quilt in juni 2012 achter in een auto in Volendam zag liggen als afdekmateriaal (in de brandende zon!), begon het wel heel erg te kriebelen!
Een paperpiece patroon van Schoolhouse block was hier gratis op internet te vinden, op 7 juni werden de stoffen gesneden,
in no time begonnen de huisjes te groeien op mijn designwall, al gauw had ik genoeg huizen gemaakt voor een mooi formaat quilt voor aan de muur. De vloertegels meten 40x 40 cm.
Nadat ik er een flying geese rand rondom had gezet -omdat dit mij een hele mooie omlijsting leek- kon het sandwichen beginnen, hierbij hielp dochter Suzanne graag aan mee.
Een rood-witte quilt kan je in mijn opzicht maar met twee kleuren doorquilten, rood of wit, en mijn keuze viel op rood, en het patroon…. daar had ik ook al heel lang over nagedacht, ‘k heb altijd al een Baptist Fan motief willen gebruiken, en eentje die ook behoorlijk zou opvallen moest wel even uitgetest worden op een kleinere quilt, het patroon voegt zeker wel wat toe aan een quilt.
Op het laatst bleek ik een ronding te weinig te hebben getekend, zag ik nadat hij gewassen was, het valt amper op, ook omdat dit aan de buitenrand is gebeurd. Aandachtspunt voor de Schoolhouse quilt, goed opletten met tekenen! Ik gebruikte een blauwe uitwasbare stift van Prym, eerder al met goed resultaat uit een lichte quilt kunnen wassen zonder dat het terug komt of bleekt.
het doorquilten kon beginnen, met mooie rode Aurifil garen (#2260) boven én onder , heel spannend, maar het lukte goed,
ook aan de achterkant ziet het er prachtig uit, vanaf dat moment zat ik continue te grijnzen, so happy!
Het gerommel aan de rechter zijkant is waar ik even draadspanning uittestte. De bies tegen naaien ging met de hand, waarbij ik aangemoedigd werd door Zopje: “You can do it!”
Vier maanden na aanvang (er zat een vakantie tussen) was de quilt klaar, op 23 Oktober 2012 hing hij in het trappengat, en daar hangt hij nog steeds, en elke eer als ik hem zie voel ik me helemaal blij.
Hij is al naar meerdere show&tells geweest waarbij het machinaal quiltwerk grondig geïnspecteerd werd, en waarbij mijn rode vestje puur toeval was maar wel heel mooi paste in het geheel; een witte broek had het helemaal afgemaakt, maar die heb ik niet.
Wil je de foto’s van dit blogje gênant groot kunnen bekijken, klik dan hier
