Weinig inspiratie wat betreft titels voor mijn blogjes verzinnen, bloemerig schoot me te binnen denkend aan de eerste foto’s die ik wil laten zien. Onze jongste woont nu al een half jaar niet meer thuis, maar haar kamer staat nog vol met haar planten, hier enkele die bijna bloeien

De binnenkatten van haar vriend waren helemaal geen planten gewend, en toen ze enkele (veilig voor katten) plantjes meenam gingen ze er van eten en ze spuugden het ook weer uit. Twee maanden geleden en vorige week heeft ze een paar vetplanten en een cactus meegenomen en die leven nog, net als de katten. Deze bloeit zo mooi,

Even zwaaien naar Loki

We hebben een badkamermeubel met dubbele wasbak, bij eentje lekte de afvoer dus legde ik er in afwachting op de loodgieter een handdoek in zodat we het niet per ongeluk gebruikte. Het bleek een zalig bedje voor Loki, en zelfs nu de lekkage is verholpen kunnen we het niet over ons hart verkrijgen de handdoek weg te halen. Het is ook wel erg gezellig is als je tanden staat te poetsen en een spinnende kat kan aaien.

Net zoals het heel gezellig is in de naaikamer met Arya in het hoekje onder de vensterbank waar ze alles goed in de gaten houdt. Hoezo nieuwsgierig?

De papierbakken werden geleegd en dat wilde ze toch wel even goed bekijken

In het kader van mondkapjes maken voor vrienden en familie moest er een te klein geworden T-shirt aan geloven, ik had geen biaisband meer na het maken van de eerste lading, en geen zin eigelijk in het tijdslurpend proces om weer tig meter hiervan te maken.

Stroken van 1 inch gesneden, strook uitrekken zo ver je kunt en dan heb je een prima bandje dat nog lekker zacht is en ook rekbaar. Ik las dat mensen dit ook gebruiken ipv oor-elastiek, voelt fijner dan echt elastiek. In het masker van onderstaande foto zit nog biaisband, en heb ik de uitleg van Bonnie Hunter gebruikt  (klik hier voor filmpje) 

En zo draag ik het, de onderste lus gaat eerst over mijn hoofd en zit strak in mijn nek zodat het kapje goed aansluit, de bovenste lintjes achter het hoofd vastgestrikt en daarna omlaag getrokken

De Fabric Patch liet hier op YouTube een patroon zien (tik rechtsonder het filmpje op het v tekentje om de  beschrijving  van het filmpje te kunnen lezen, hier staat de link van het patroon) waar je iets meer ruimte hebt onder de ogen en meer ademruimte voor mond en neus hebt, en ook laat ze hier zien hoe ze het dragen. Van dit patroon heb ik er drie gemaakt, (ze liggen rechts ) deze zijn minder bewerkelijk dan de rechthoekige maskers met vouwen en dus sneller gemaakt. En ze zitten lekker en comfortabel mits je geen dicht geweven stof gebruikt zoals batik of poplin. De zwarte met ijsberen is helaas te benauwend om te dragen

Jammer, hij staat echt heel leuk 

Ik had de afleiding echt nodig gisteren; ik was net op weg naar een vriendin toen ik een aangereden zwart/witte kat zag liggen midden op mijn weghelft van de rondweg (50 km/uur weg zonder vluchtstrook) Ik kon het beestje ontwijken en zag dat er veel verkeer achter me reed die gelukkig ook het beestje ontweken. Ik sloeg bij de eerste afslag af, keerde om en parkeerde de auto met alarmlichten aan naast de kat, een auto voor me minderde ook vaart en een tegemoet komende auto stopte gelijk toen hij zag dat ik uitstapte.
Uit de kofferbak haalde ik een grote boodschappentas en liep hiermee naar het beestje, zijn kopje was flink verwond, ogen en bekje wagenwijd open, en rond zijn kopje lag flink wat bloed. Een jonge man kwam erbij staan, hij keek bedrukt toe toen ik het beestje met één hand onder de ribben schuivend oppakte; hij was nog warm en duidelijk dood, en ik liet hem in de tas zakken.

Ik zei dat ik ermee naar de kliniek ging om te laten controleren op een chip, en hij liep terug naar zijn auto. De tas met kat ging in de kofferbak en eenmaal in de auto veegde ik mijn bebloede hand af aan een doekje, de auto’s achter mij wachtten geduldig tot ik wegreed. Bij de eerst volgende afslag heb ik mijn auto aan de kant gezet om mijn hand heel goed schoon te maken met glorixdoekjes die ik sinds de COVID19 uitbraak naast mijn stoel heb liggen.

De dierenkliniek was gesloten maar ik zag iemand binnenlopen en klopte op het raam, ze keek op en ik zei dat ik een aangereden kat in de auto had liggen die geïdentificeerd moest worden. Ze deed gelijk open, liep met de scanner in de hand naar de open kofferbak en checkte de kat op een chip. Gelukkig piepte het apparaat, ze nam het arme beestje in de tas mee naar binnen, zei dat ze de eigenaar gelijk ging bellen en bedankte me.

Ik vond het niet meer dan normaal dat ik stopte en het beestje meenam, ik moet er niet aan denken dat een van onze katten daar zou liggen en platgereden zou worden ? en dan niet weten waar de kat is, of juist de kat zo zou aantreffen, dat je een plamuurmes nodig hebt om hem van de straat te schrapen, vreselijk.

Gelukkig was ‘s avond op tv de coronaversie van het Eurovisie songfestival om mijn zinnen te verzetten, met een zoals gebruikelijke tenenkrommende presentatie, we zouden het niet anders willen. Mooie liedjes en heel goed in elkaar gezette filmpjes, we hebben genoten en af en toe met plaatsvervangende schaamte zitten luisteren. Ook dat hoort er gewoon bij.

Vandaag maak ik nog een stel mondkapjes zodat men wat keuze heeft, ik heb nog een hele stapel geknipt liggen. Het heksenpaneel heb ik ondertussen uitgespoeld en hangt te drogen, hier kan ik komende week aan borduren, zo leuk!