Bewogen dag

Na een kort nachtje begon de dag van de operatie voorspoedig, Sherlock tilde ik in de kooi voordat  hij er erg in had, en de rit naar Krimpen aan den IJssel ging vlot, we waren er ruim op tijd. Sherlock was om half negen al onder zeil gebracht en onderzocht, een flinke ontsteking tot diep in het bekje, een spoelworm floepte langs de andere kant er uit, en later liet ook een lintworm zich zien. Het eerste telefoontje wat ik kreeg van de assistente was met de vraag of ik het goed vond dat hij een ontwurmingspipet kreeg tegen de spoelworm. Ja, allicht, ik kan me niet voorstellen dat er mensen nee zouden zeggen. Ik haalde een kopje papieren bekertje koffie bij de overburen van de kliniek
9B43E90A-FA23-431E-B60E-17258AAA2231
En liep een stuk in de omgeving waar het mooi was, maar helaas hoorde je het geluid van de snelweg boven de zingende vogels uitkomen.
3D50DA10-874D-4B93-82A8-B209159AE586
Ik wilde eigenlijk over het pad rond het water lopen, maar het was aan het miezeren en een man met hond kwam er net vandaan met bagger aan zijn laarzen. Ik keek naar mijn nieuwe wandelschoenen en besloot toch maar een andere route te nemen.
953C3AC9-0433-45B2-BCD0-87E911BEBC70
Bijna twee uur later belde ze me weer om te vertellen dat de operatie vlot was gegaan, en dat ze een lintworm ontdekte en of ik het goed vond dat hij hiervoor wederom een pipet kreeg nu hij nog suf was, want de vorige werkte niet tegen lintwormen. Weer stemde ik in, en omdat ik nog vier uur moest wachten eer ik Sherlock mocht ophalen, ging ik een eind lopen. Een stukje langs het water en naar een winkelcentrum om een broodje te halen. Met mijn oriëntatievermogen van een demente postduif was ik heel blij met mijn Pokemon app, de gele lijn is waar ik naar toe was gegaan,
95ED0099-B6BC-4183-98B2-5051D0B7BB46
en de rode lijn is wat ik nog moest lopen, ik ben wel aan 10.000 stappen gekomen.
6ECCA6B1-8997-4911-8127-54FC265707D1

Mijn voeten deden behoorlijk zeer toen ik terug bij de auto was, en ik trok mijn wandelschoenen uit, en zag toen waarom ik er zo’n last van had: ik was mijn steunzolen vergeten er terug in te doen toen ik gisteren even wisselde van schoenen, en liep dus in schoenen helemaal zonder inlegzolen.
Nou ja, als dat alles was, dacht ik nog, niet wetend wat er nog ging komen.

Toen het tijd was om Sherlock op te halen was net het spreekuur begonnen en was ik een kwartier later aan de beurt, ik kreeg een uitgebreide uitleg, ze toonde me een tissue vol bloederige tandjes en kiesjes, of ik ze wilde hebben? Nah, liever niet. Ik kreeg voor Jon ook een ontwormingskuur mee op mijn verzoek, fijn hoor. En om half 3 zaten we in de auto, ik wilde starten en hoorde een ratelend geluid. Totaal in ontkenning probeerde ik het nog een paar keer, helaas met hetzelfde resultaat.
Zit je op een industrieterrein waar niet één autobedrijf in zicht is, grrr.
De ANWB was zo gebeld, maar het keuzemenu schraapte wel wat van mijn veerkracht af, en uiteraard drukte ik de eerste keer op het eind op het rode telefoontje en kon ik van voor af aan beginnen, en de keer daarop drukte ik het verkeerde keuzenummer in en kon ik weer opnieuw beginnen. Gelukkig ging de derde keer wel alles goed en stuurde de telefoniste de hulpdienst naar me toe nadat ik lid was geworden en een eenmalige bedrag voor vandaag had betaald (mondeling toestemming gegeven), ik was zo moe dat de tranen hoog zaten toen ze zei dat de monteur er binnen een uur zou zijn. Een uur??

Maar een dik kwartier later belde de monteur me, hij reed de straat in maar zag me niet, en ik, als ex-blondje: “Oh rijd u in dat rode busje dat net de bocht om komt?”, en lachend zei hij dat zijn busje geel was. Ik stapte uit en zag hem voor de kliniek staan, zwaaide naar hem terwijl ik zei dat ik die vrouw was die naar hem zwaaide, en we hingen op.

Hij sloot de lader aan op mijn accu, want die was leeg, en het ratelend geluid kwam van de losse schroef bij de accu die een beugel om de bout van de accu strak geklemd moest houden. Jemig, gelukkig heb ik meer verstand van andere dingen, want ik dacht dat het een kapotte distributieriem was. Kwartiertje later was hij klaar, en toen kon ik eindelijk Sherlock naar huis brengen. Al die tijd had hij zich heel stil gehouden, en toen we ruim een uur later thuis waren, en ik de kooi in de woonkamer open deed, rende hij er gelijk uit en verdween onder de bank. 

En langzaam aan liet hij zich steeds vaker zien, hij probeerde met zijn tong en voorpootjes de hechtingen los te peuteren, volgens de assistente was dit normaal en kon het geen kwaad. Pas als er bloed uit zijn bekje kwam moest ik ze bellen.

Klik hier voor nog een filmpje een paar uur later

Uiteindelijk schrok hij niet meer als ik opstond en heen en weer liep, en liet hij zich weer aaien, hij ging er zelfs voor liggen. Op het menu van de katten stond macaroni met kip, dit was wat Sherlock alleen maar mocht hebben (kip of witvis) en Jon moest maar gewoon meedoen met dit dieet, want anders moest ik ze apart eten geven, en dat wilde ik Sherlock niet aandoen; hij heeft Jon juist nu hard nodig. De egel kreeg het droogvoer van Jon, hij at het tot het laatste brokje op.
301E6B70-DDCB-4DFF-89CD-7A0675C3C455Sherlock’s  antibiotica pilletje stopte ik in een EasyPill en deze slobberde hij achterelkaar naar binnen terwijl Jon een ander kattensnoepje kreeg. Jon had een paar uur eerder van mij een ontwormingspil in zijn keel geduwd gekregen, nadat hij zijn neus ophaalde voor de EasyPill. Gelukkig had Sherlock dit niet meegekregen,  hij zat toen nog bij te komen onder de bank. Rond 11 uur huppelden ze naast elkaar voor mij uit vrolijk de garage in, ze kregen nu een schaaltje macaroni met gekookte kabeljauw, vlak voor sluitingstijd gescoord bij de Plus. Er ging 50% vanaf omdat het t/m zondag houdbaar was, ik heb alle (zes) pakjes gekocht ☺️  Te moe om te slapen keken we nog even naar een Bruce Willis film, waar hij wraak neemt op bad guys en er mee weg komt, altijd leuk, en tijdens deze film kon ik dit blogje afmaken waar ik begin van de avond al aan was begonnen. Ik duik er maar in, morgen vandaag weer bijtijds opstaan.

7 gedachten over “Bewogen dag

  1. Truus

    Dat was me het dagje wel voor jou en Sherlock!
    Gelukkig kun je het vandaag rustig aan doen toch of je gaat zelf weer aan de slag en je druk maken in de tuin.
    Benieuwd hoe het nu met beide poezen gaat.
    groetjes, Truus uit Drenthe

  2. Mieke

    Ooohhh wat ’n dag. Je had geen handwerkje mee?
    En die auto pppfff, de Volvo? Leeft die nog??
    Ik lees niet alle blogjes, heb dus geen idee.
    Sherlock is weer bekomen?
    Grtjs en een fijn weekend.

  3. Marjolein den Boer

    Jemig de pemig Shirley. Je akkefiet met de auto is wel een erg nare hobbel op zo’n dag. Wil je snel dat kereltje thuis brengen en krijg je dat. Wat heerlijk dat Sherlock zich al zo snel weer veerkrachtig toont. Al jullie inspanningen om hem te laten wennen gelukkig niet door het putje. Fingers crossed dat hij met een strakke lijn omhoog blijft opknappen. Fijn dat Jon zo goed meehelpt!!

  4. Yvonne aka sommeke

    Wat een energie heeft zo’n beestje nog na zo’n zware ingreep. En gelukkig voor Sherlock is z’n grote vriend niet vies van dierenarts-luchtjes. (Ik heb anders geweten, er werd enkele dagen danig gemept van zodra de zieke in de buurt kwam)

  5. Renske

    Dat is me wel een dag geweest. Een hele beleving voorSherlock. Arm beest, spoelwormen en een lintworm. Gelukkig kwamen ze tijdens de behandeling uit zijn gat en is hij daar ook voor behandeld. Misschien was de lintworm ook de reden waarom hij zo slank en klein is.

    Ook voor jou is het een inspannend dagje geweest. Veel gewandeld, jammer dat de steunzolen niet in je wandelschoenen zaten. Wel extra kosten voor de reparatie en abonnementskosten anwb.

  6. Wilma Oud

    Gelukkig is alles toch nog goed gekomen en tjee, een spoel- en een lintworm erbij. Vreselijk. Maar wat reageert hij goed na deze operatie. Nou op naar mooie tijden met Jon en Sherlock.

Reacties zijn gesloten.